Üç büyücü bir araya geldiğinde,
Çıkacaktı laneti üç ayaklı karganın.
Güneş ulaştığında en tepeye,
Büyüsü bozulacaktı son kalanın.
12.08.2021 ~ Başlangıç
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yalnız mı gitmek istersin, yoksa seninle geleyim mi?"
Jungkook dalgın bakışlarını sürücü koltuğundaki amcasına çevirdi ve kısa bir bakıştan sonra önüne dönüp gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı. Kafasını hafifçe iki yana salladıktan sonra ağır bir şekilde aracın kapısını açıp dışarı çıktı. Mırıldanma sesleri kulaklarına dolduğunda sesli bir şekilde yutkundu ve kapıyı kapatıp ağaçlık alana doğru ilerledi.
Adımları onu geri çekiyordu.
Kalabalık ses yaklaştığında göğsündeki yaranın sızladığını hissetti ve hafifçe inleyip durdu. Elini tişörtünün üstünden yaraya doğru hafifçe bastırdı ve dişlerini sıktı. Hissettiği tiz acıya rağmen ilerlemeye devam etti. Acı ona biraz da olsa güç veriyordu. Belki de kendine zarar verme hissi... bilemiyordu. Kalabalığı gördüğünde etrafı bakışları ile taradı. Jimin'i gördüğünde hızlı bir şekilde yanına ulaşmak istiyordu.
O olaydan sonra.. Hanyang iki haftalığına okulu kapatmıştı. Jungkook revirde birkaç gün geçirmek zorunda kaldığı için okuldan geç ayrılmıştı. Büyü Bakanlığından birçok heyet gelmiş ve inceleme yapmıştı. En azından bildikleri bunlardı. Birkaç gün sonra okula dönmesi gerekecekti fakat... Jungkook oraya gittiğinde ne hissetmesi gerektiğinden emin değildi. Uzak durmak ve kaçmak istiyordu. Nefes almakta zorlanıyordu. Düşünmemeye çalışarak aldığı hızlı nefesler arasında gözlerini sıkıca yumduğunda Jimin'in onu rahatlatan ve gerçekliğe döndüren sesi kulağına dolmuştu.
"Nasılsın?"
Jungkook arkadaşının gözlerinin içine bakıp kafasını iki yana salladığında Jimin yavaşça arkadaşına sarılmıştı.
Cenaze töreni kalabalığa rağmen oldukça sessiz geçmişti. Bambam'ın babası her ne kadar soğukkanlı olmaya çalışsa da, göz altında bulunan morluklar ve bakışlarındaki çaresizlik Jungkook'un oradan kaçmak istemesine sebep olmaktaydı. Onun suçuydu.
Her şey.
"Kendini suçlamaktan vazgeç." Jimin yanındakinin aklını okumuş gibi cevap verdiğinde Jungkook derin bir nefes almıştı "Neden sadece o?"
Jimin etrafına endişeli bakışlar attıktan sonra Jungkook'a biraz daha yaklaştı ve fısıldadı "Bilmiyorum dostum, inan bilmiyorum ama bulacağım. Söz veriyorum."
"Hayır" Jungkook ağlamalı bakışlarla yanındakine baktı "Lütfen Jimin, seni de kaybetmek istemiyorum."
Jimin arkadaşına başını hafifçe yana eğerek duygusal bakışları ile baktı.
"Peki ya ben?" Onun da sesi titremişti "En yakın arkadaşım benden gizli bu olayı çözmeye çalışıp zarar görürse ne yaparım?"
Jungkook bakışlarını kaçırdı. Jimin'den gizli bir iş yapmanın ne kadar zor olduğunu unutmuştu. Daha görüştükleri ilk günden onu çözemeye başlamıştı bile. Sessiz kalmayı seçti. Henüz bir planı bile yoktu çünkü ne olup bittiği hakkında en ufak bir fikri yoktu. Hanyang'a geri döndüklerinde seraya geri gitmeli ve orayı incelemeliydi. Sık sık kabuslarına giren serayı...
