BOŞ SOKAK

GİRİŞ

Bugün en sevdiğim müzik grubu DUMAN'ın konseri vardı. Tabiki gideceğim ,bu fırsatı kaçıramam. Sabah erkenden kalkmıştım ve grubun "Dibine Kadar" isimli şarkısını dinleyerek kahvaltı hazırlıyordum. Kahvaltı için sadece patates kızartması ve yumurta kırmıştım, zaten çok birşey yediğim söylenemezdi bunları bile anca yiyordum. Grubun şarkısı bittiğinde kahvaltım da bitmişti. Hemen kardeşlerimle olan gruba mesaj attım, aslında öz kardeşim değiller ama öyle gibiler yani beni yıllar önce terk edip giden babamdan bile daha iyi tanıyorlar.

NEDEN YAŞIYOZ?
Zeynep: Piştt
Zeynep: Napıyorsunuz yaa
Zeynep: Size diyorum cevap verin ya!
Zeynep: Akşam konsere gidiyoruz değil mi? Gerçi sormama gerek yok geliyorsunuz.
Burak: Ben korkuyorum artık bu kızdan ya
Eylül: Gitmeme gibi bir tercihimiz yok zaten çünkü gitmezsek Zeyno bizi net keser.
Zeynep: EVET KESERİM (!)
Daha sonra gruptan çıktım ve hazırlandım. Normal düz siyah bir pantolon ve üstünede siyah kazak giydim. Makyaj yapmayı sevmediğim için yapmadım , saçımı açık bıraktım ve kendi yaptığım parfümü sıktıktan sonra converse ayakkabılarımı giydim ve evden çıktım. Konserin yapılacağı alan evime yakın olduğu için yürüyerek gittim, yolda müzik dinleyerek ve başımı öne eğerek yürüdüğüm için farkında olmadan birisine çarptım. Başımı kaldırıp yüzüne baktığımda gözlerindeki ışık hiç yabancı gelmiyordu. Aksine eskiden belli tanıyormuşum gibi hissetim. Adam birden telaş yaptı ve pardon diyerek gitti. Neden telaş yaptığını anlamamıştım. Yolda yürürken düşüncelere daldım ve geldiğimi Burak'ın bana seslenişiyle anladım. Yanlarına gittiğimde üçüde çok enerjik duruyordu ,yanlarında sönük kalmıştım resmen. Grup şarkı söylemeye ilk olarak "Yürek" isimli şarkılarıyla başladılar. Bende şarkıya eşlik ediyordum ki birden başımın ağrısı tuttu. Onur bunu farketmiş olacakki bana telaşlı gözlerle bakıyordu ve hemen yanıma geldi.
"İyi misin?" dedi kolundan bana destek vererek.
"İyiyim merak etme ,sadece eve gidip dinlenmek istiyorum." Dedim oda beni başıyla onayladı. Daha sonra eve doğru yürümek için arkamı döndüğümde yolda çarptığım adamın bu tarafa doğru baktığını görmüştüm.
İyide bu adam diğer tarafa gidiyordu. Geri mi döndü?
Adamı umursamayarak eve doğru yürümeye başladım. Yaklaşık olarak 10 dakikada eve gelmiştim. Tam kapıyı açacaktım ki arkamdan bir ses duydum. Bu ses hiç yabancı değildi, aksine daha önce duymuş olmalıydım.
" Zeynep" dedi yüzümü arkaya doğru çevirdiğimde çarptığım adamı gördüm.
nasıl yani ? bu adam benim ismimi nerden biliyor ?

Bölümü en heyecanlı yerinde noktalamak istedim umuyorum ki beğenmişsinizdir. Yıldıza basmayı unutmayın ve yorumlarınızı da bekliyorum.💖