Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Avusturalya'da Chan'ın ailesini ziyarete gelmiştiniz.Yaklaşık iki gündür buradaydınız ve her gün çıkıp yeni yerleri geziyordunuz.Hava sürekli yakıcı bir şekilde güneşliydi ve ne zaman denize gideceğiniz asla belli olmuyordu.Deniz,buradaki nadir serinleme yöntemlerinden birisiydi. Sabah güneşinin yüzüne vurmasıyla uyanıverdiğinde,ilk gördüğün şey yanında kollarını senin beline uzatmış mışıl mışıl uyuyan Chan'dı.Onun bu sevimli hali yüzüne minik bir gülümseme yerleşmesine sebep oldu.Bütün gece sahilde oturduğunuz için Chan yorulmuş olmalıydı. Yavaşça onu uyandırmadan yataktan kalkıp pencerenin önüne doğru yaklaşıp güzelce esnedin.Esnerken biraz ses yapmış olmalısın ki Chan sana doğru dönüp kısık gözlerle baktı. "Erkenciyiz sanırım." diyerek gözlerini ovuşturdu. "Oh- seni uyandırdığımı bilmiyordum.Üzgünüm bebeğim." diyerek yanına gidip yatağın ucuna oturdun ve dudaklarına hafif bir öpücük kondurdun. Sana sırıtarak bakmaya başladı uzun uzun. "Neden öyle bakıyorsun?" diyerek Chan'ın üstünden dolaşıp yatağın senin yattığın kısmına bağdaş kurarak oturdun. "Tişörtüm sana benden daha çok yakışıyor." diyerek yanağını okşadı. "Bu benim olması için bir işaret değil mi?" diyerek uzanan Chan'ın koynuna girdin. "Benim kıyafetlerim genelde senin oluyor zaten." diyip gülümsedi. "Bundan memnun değil misin?" dedin kaşlarını çatarak. "Ne kadar memnun olduğumu tahmin bile edemezsin." diyip alnına minik bir öpücük kondurdu.
———-
Uzun bir aradan sonra bir bölüm atayım dedim..Sürekli devam edeceğime söz veremem,ama elimde kalan taslaklarımı düzenleyip sizinle paylaşmalıyım gibi hissettim. Duygularımı ve hayatımı kabullenebilip düzene sokabilirsem,buraya düzenli bir dönüş yaparım gibi duruyor. Beğendiyseniz oy verin, ya da vermeyin.Sadece beğendiğinizi belli edin yeter. Her türlü eleştiriye açığım,sınırları aşmadığınız sürece.Ayrıca istekleriniz olursa da yazabilirsiniz.
