YIKILDIM BİN KEZ YIKILDIM

yanlızım

4 Yıl sonra

Ben Ela Kara
Uzun zaman oldu çok sevdiğim değerli mavi arabam dan indim ve siyah gözlüğümü çıkardım yarı açıkta olan çantama koydum . Ben en son bu büyük istanbul dan terk ettiğimde bin parçaya bölünmüştüm şimdi her şey değişti ben ela annemin son göz ağrı babamın neden kız oldu dediği ela yım ablamın minik küçük kız kardeşiyim
Ortanca ablam ın onun ise çiçeğim onun için çok fazla değerliyim en büyük abimin işe en kıymetlisiyim

Ben Ela hayat acımadı bana ailem sevdiğim bana acımadı yaktılar sesimi duyan yok tu hiç olmadı bundan dört yıl önce daha terk etmeye karar vermediğim zamanlar da odam da tek takılır dım
Aslıda eğlence dolu bir ailem var ama bir o kadar da kavga gürültü acı var dı bitmez di bizim evde kavga bitmezdi bazen beni duyan olur muydu bunu hiç hatırlamıyorum

Her gün bir olay olurdu ve kavga çıkardı abim ablam anne mi beni ve ortanca ablamı korurlardı
Annem hep güçlü bir kadın olmuştur yani ablam abim öyle anlatı ama doğru muş annem çok güçlü ve bizi seven değer veren koruyan bizim hakımızı yedirmeyen bir kadın mış çok şanslı yım böyle anne ye sahip olduğuma

Ben bunları anlatırken düşünürken büyük evime
Geldim evet şuan istanbul dayım burda olduğumu bilen şuan yanımda Üç arkadaşlarım biliyor açık mavi gözlü sarışın arkadaşım ın adı deniz omzuna kadar kısa kıvırcık saçlı arkadaşım ın irem siyah ve beline kadar uzun saçlı olan arkadaşım ise adı tuğçe kendisi bana çok değer verir sağolsun

Ben evin büyük bahçesine ilerlerken deniz seslendi
Hafif dönüp ona baktım ne var gibi başımı salladım

Deniz:haber vermeye gidiyorum bilsinler artık
Ha

Araya hızla irem girdi

İrem:Bence çok haklı he haber versin dimi

Gözlerimi devirip başımı salayıp evin bahçe kapısını açıp iki adım atım tam bir adım atacakken
Aklıma bir şey gelmesiyle hızla dönüp arabaya binen deniz e seslendim gözleri beni buldu

Derin nefes alıp konuştum

Ela:haber ver ve akşam on bir de onlardayım
Onu da söyle

Üçü bana şok ile bakarken hızla dönüp çantamdan
Anahtarı çıkardım ve evin kapısını varıp anahtarı deliğe sokup çevirdim kapı açıldı direk içeri girdim
Karşıma kocaman merdiven çıktı etrafa bakmaya başladım

Yan tarafa döndüğüm de koca salon göründü karşıma baya büyük ve geniş ve benim sevdiğim şekilde döşen miş mavi ve beyaz koltuklar siyahtı ama muhteşem görünuyordu ortada büyük kare şekilde masa vardı ortasında mavi beyaz pembe çiçekleri vardı çok güzel görünüyor du

Ben salon da gezerken salona tuğçe ve irem girdi
Direk konuşmaya başladı irem yok pardon
Soru yağmur yağdırmaya

İrem:ona tamam ailen haber veriliyor peki o ona
Bence hakı var ya bak oda çok aradı ha

Ela:hayır verilmeyecek

Dedim sert tutmaya çalıştığım sesle ama aklıma
Geldikçe kalbim min sızısı kendini gösteriyor
Evet hala unutmaya çalışıyorum ve çok derinden acılar bıraktı bu sızı

Tuğçe:bizim haber vermemize gerek yok zaten

İrem:neden ki oda merak etmiş

Tuğçe:ailen den biri olduğu için oda duyar
Merak etme