💜4💜unicode

2.3K 199 12
                                    

Unicode

"အချိန်နောက်ကျနေပြီငါတို့သွားရအောင်"

"Om"တစ်လမ်းလုံးဘသူမှ့စကားမပြောပဲငြိမ်နေကြတာပေါ့ ဟိုဆော့ကလဲကားမှန်ဘက်ကိုပဲကြည့်ပြီးတိတ်တစိတ်ငိုနေတာပေါ့ jungkookကတော့ကားကိုမောင်းနေတာပေါ့ jiminကလဲဘာမှဝင်မပြောပဲငြိမ်နေကြတာပေါ့ အိမ်ကိုလဲရောက်ရောဘာစကားမှမပြောပဲအခန်းထဲကိုတန်းဝင်သွားခဲ့တယ်။

ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်
"သားငယ်လေး ကျောင်းမှာရန်ဖြစ်လာလို့လား"ပြန်မဖြေဘူးဆိုကတည်းမှန်နေပါပြီ jungkookတို့မျက်နှာကလဲမကောင်းဘူးပေါ့

"သားငယ်လေး"

"Ommaသားအိပ်ချင်နေပြီ"

"သားထမင်းမစားတော့ဘူးလား"

"မစားတော့ဘူးomma",

"Omm prအဲတာဆိုommaရယ်appaရယ်ထမင်းစားလိုက်အုန်းမယ်နော်"

"ဟုတ်"အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာခဲ့တာပေါ့

"ဘာတဲ့လဲ"

"မစားဘူးတဲ့ jungkookတို့နဲ့ရန်ဖြစ်ခဲ့တာနဲ့တူတယ်"

"ဟူးးးးးးးး"

တင်းတောင် တင်းတောင်

"အော် jungkookဘာလာလုပ်တာလဲ"

"Hyungဆီလာတာ omma"

"အော် jiminလေးရောမပါဘူးလား"

"Jiminကရေချိုးနေလို့ကျွန်တော်အရင်လာလိုက်တာ"

"အော် အဲတာဆိုဝင်လေ"

"ဟုတ်"အိမ်ထဲလဲဝင်ရော ဟိုဆော့အဖေကစတင်ပြီးစကားစပြောလာတာပေါ့

"Jungkookသား"

"ဟုတ်"

"သားငယ်လေးနဲ့ကျောင်းမှာရန်ဖြစ်လာတာလား"

"ဘာဖြစ်လို့လဲappa"

"အော် ကျောင်းကပြန်လာပြီးကတည်းကအောက်မဆင်းလာတော့ဘူး အခုထမင်းလဲမစားဘူးတဲ့"

"အော်ဟုတ် ကျွန်တော်ဒေါသနည်းနည်းထွက်ပြီးအော်လိုက်မိလို့ပါ"

"အော်"

"Ommaထမင်းခူးပေးပါ့လား ကျွန်တော်hyungကိုကျွေးကြည့်မလို့"

"ဟုတ်ပါပြီ"အဲလောက်တောင်ချစ်တာလား ဟူးးးးငါ့သားကတော့ကံကောင်းပါတယ်(ယောက္ခကြီး ယောက္ခမကြီးသားက ကျွန်မအပိုင်လေဗျာ ဗြဲ)အပေါတက်ကိုတက်လာပြီးတံခါးဖွင့်လိုက်တာ အသံအစ်အစ်လေးနဲ့

🔞ကျွန်တော်နဲ့ဂျူနီယာနှစ်ယောက်ရဲ့ဇာတ်လမ်း🔞Where stories live. Discover now