Fallen Apart

kabanata 1

'Sometimes things can't be the same anymore'

The sound of waves crashing in to the rocks, ang tunog ng mga ibon na lumilipad, the smell of the sea meets my nose, and the cold wind hits my face. I was busy in my thoughts while tumatambay ako sa Manila Bay.

Ring!! Ring!

I picked up my phone to see who it is 'Jenny ' my eyes widened as i saw that it's her and what time it is. Jenny is my best friend, we were classmates at grade 11, and i am thankful to her that hanggang ngayon nag stay sya sa tabi ko "Girl? Asan kana ? Nasa bay walk ka nanaman noh ? Baka nakakalimutan mo may gala tayu? Bilisan mo hihintayin kita dito sa starbucks" the call ended

Naku patay nanaman ako nito, nagmadali akong pumunta sa sakayan ng jeep, buti nalang malapit lang ako sa sakayan banda. A few minutes, i arrived and saw my friend sa bandang window side ng starbucks. " Sorry, I'm late" tumingin sya sakin at tinarayan ako" anong sorry I'm late ka dyan, bumawi ka nanggigigil ako sayu" pabiro ng aking munting kaibigan. At akoy umingi ng paumanhin ng sa papamaraan ng pagpapacute. " Oh sya sige na, forgiven na, umorder kana para makapag shopping na tayu" patawang sinabi ni Jenny.

Pagtapus namin makipag kwentuhan at ubusin ang inumin namin sa starbucks, Kami'y nagpatuloy sa Department store.

Napunta ako sa men's section para tumingin sa mga t-shirt na available sila, habang si jenny nandun cosmetics banda. Humiwalay lang ako saglit dahil alam kong matagal pumili yung kasama ko pag dating sa skincare at make up. Nung ako'y nag mamasid sa mga t-shirts at polo. Nabangga ako, sa lakas nang pagka bangga ko sa lalake napaupo ako sa sahig.

Sa Sakit nang pagkabagsak ko napapikit ako saglit sabay tumingin sa lalakeng nakabanggaan ko. Oh my god ang pogi nya, may kulay ang kanyang bohok ng ash grey, may stud sa magkabilaang tenga, nakasuot ng puting polo. "Sorry miss ok ka lang ba ?" I snapped out of my thoughts nung narinig kong nagsalita yung lalake sabay sa pag offer ng kamay nya upang tulungan ako sa pagtayo. " Ok lang ako,ikaw ba? Sorry din" sagot ko sa tanong nya.

Nagtitigan kami saglit at sya ay nagpakilala "ako pala si Zake by the way" sabay pag alok ng kamay nya paramakipag shake hands at iyon ay aking tinanggap, nagpakilala din ako. "Sorry talaga miss Liana sa pagbangga sayu " pagingi nya ng paumanhin at tumungo na sakanyang paroroonan.

Binalikan ko si Jenny na may hawak nang plastic bag laman ay skin care products. Tumungo kami sa ibat ibang stores, kumain sa food court at dumiretso kami sa cine.

Inabot na kami ng gabi dito sa mall, pagkatapus ng palabas, dumiretso na kami sa paguwi at nag paalam sa isa't isa.

Sa lahat ng kasayahan nangyari ngayung araw, bakit parang may kulang? I feel so empty inside. Its been 3 years since i committed suicide
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
3 years since I've last saw him.

The love of my life.

Why did he even do that to me? My god here we go again, di ko mapigilang isipin sya.
Kamusta na kaya sya?

Matutulog na nga ako may pasok pa ko sa iskwela bukas.