Part 10
"ဘာလို့လဲ ဘာလို့အဲ့လိုကြီးခံစားနေရတာလဲ!!?"
"ငါ.....ငါသူ့ကိုချစ်မိနေတာလား"
တကယ်ကြီးလား ...!!!
"ေ၀.ရင်း ....!!!မင်းပြောစမ်းပါ။ငါသူ့ကိုချစ်မိသွားတာလား။ဒါပေမယ့်အဲ့တာကြီးက.... "
"ဟာ ......မင်းကလည်းမပြောတော့လည်းမပြောနဲ့ပြောတော့လည်းဘာကြီးတုန်းကွ မင်းငါ့ကိုရှင်းအောင်ပြောစမ်းပါ ဘယ်သူကဘယ်သူ့ကိုချစ်မိတာလဲ"
"
"ငါလေ ....သူ့ကိုလေ"
"အေးလေ..... ဘယ်သူ့ကိုလဲလို့"
"ဟို....."
အော် .....သိရဲ့သားနဲ့မသိချင်ယောင်ဆောင်ရတာမလွယ်ပါလားဟ
"ကျန်းချန်ရေ ....ငါစိတ်ရှည်တယ်နော်"
"နေဦး..... ငါမေးတာအရင်ဖြေဦး"
"ဘာတုန်း!!"
"ဟို..... အဲ့လူကကွာ..... ငါနဲ့သိတာလည်းမကြာသေးဘူး ဒါမဲ့ငါ့ကိုအရမ်းဂရုစိုက်တယ်
ဂရုစိုက်တယ်ဆိုတာကွာ...... ဟိုလိုမျိုးကြှီးမဟုတ်ဘူး ပုံမှန်လေးကွာ သိလား ငါ့ရဲ့ပုံမှန်အချိန်တွေမှာကိုမှအမှတ်မထင်ကွာ ငါပြောချင်တာက"
"မင်းလိုတဲ့အချိန်တိုင်းကူညီပြီးဖြည့်ဆည်းပေးတာလား"
"အေး.... အဲ့လိုမျိုးလည်းဟုတ်တယ် ပြီးတော့..."
"ကျန်းချန် မင်းလိုရင်းကိုပြော"
"အဲ့လိုဂရုစိုက်တယ်ကွာ... ပြီးတော့ငါ့ကိုဆိုအရေးပေးတယ်လို့ခံစားရတယ်... ဘာကြောင့်မှန်းမသိဘူး... ငါသူနဲ့အတူရှိရင် တခုခုစိတ်ထဲမှာပြည့်၀နေသလိုဘဲ ....တခြားဘာမှမတွေးချင်တော့ဘူး"
"ငါသိပြီ !!မင်းသူ့ကိုကြိုက်နေတာပဲ"
"ဒါပေမယ့် ....ငါအဲ့လိုမဖြစ်ချင်ဘူး့ ...ငါမသိဘူးကွာ .....အစတည်းကသူ့ကိုငါ့အတွက်လို့သတ်မှတ်ထားခဲ့တာမဟုတ်တော့ "
"မင်းဘာသာမင်းသတ်မှတ်ချင်မှတ်မမှတ်ချင်နေ .....အဓိက ကမင်းကိုယ်တိုင်ပဲလေကွာ"
"ဟုတ်တယ် ... မသိစိတ်ကသူ့ကိုသေဘာကျေနေပေမယ့်... . သိစိတ်ကငြင်းဆန်နေမိတယ်"
"ကဲ..... ကျန်းချန် ....ငါ့ကိုကြည့် "
"အင်း"
YOU ARE READING
ခင်ဗျား...ခင်ဗျားဆိုတာလေ.....
Fanficအပျိုကြီးကျန်းချန်နှင့်လူပျိုကြီးရှီးချန်တို့ကို shipပေးချင်လွန်း၍ရေးခြင်းသာဖြစ်ပါကြောင်း....
