Het was vroeg in de ochtend. De zon kwam op en de vogels begonnen net te fluiten. John Armstrong was al op en keek strak voor zich uit. Het was de laatste tijd rustig geweest in het dorpje Garrick. Het dorpje waar hij al zo lang had gewerkt. Op zijn twintigste was hij begonnen en was nou al 39 jaar, bijna 40. Wat was de tijd voorbij gevlogen. Al 19 jaar werkte hij bij de politie om moorden op te lossen. Hij had zoveel voorbij zien komen. Van seriemoordenaars tot zelfmoord.
De afgelopen jaren was het alleen heel rustig geweest in Garrick. Er was de laatste drie maanden helemaal niks gebeurd. Het werk was verschrikkelijk saai en het leven was een sleur geworden. John keek niet uit naar een nieuwe dag van alleen achter een bureau te wachten en veel te veel koffie te drinken, zodat hij dan 's nachts niet in slaap kon komen.
Vandaar was John Armstrong ook zo vroeg op. Hij kon niet slapen. Maar hij wist niet dat vandaag eindelijk werd iets ging gebeuren in Garrick.
