Uwian na at andito ako sa corridor nag-aantay kay Felize, girlfriend ko. Hatid sundo ko siya 'yun ang bilin nila tito at tita.
“Hi Love!” maligayang bati niya pagkalabas niya kaya agad ko siyang niyakap.
“Let’s Go?” sabi ko sabay ngiti sa kanya.
“Uh.. pwede ba muna tayong dumaan sa NBS may bibilhin lang ako mahal.”
“Hinde tayo nakapagpaalam kela mama mo, babe eh.” may pag-alinlangan kong sabi kase totoo naman baka mapano siya at magalit sakit ang parents niya.
“Saglit lang naman eh, please Kean.” nagpuppy eyes na siya na ginagawa niya lang if she really wants a thing or she had a favor, so who am i to say no?.
“Sige na nga, basta saglit lang ah.” mahihimigan ng pinalidad ang aking boses.
“Yehey!”
Nagpunta nga kami sa NBS. At nakita ko yung ngiti sa kanya halatang halata na masaya siya sa aking desisyon, napailing nalang ako kase kahit naman anong payag ko sa kanya hinde naman pwedeng dalasin yon.
Pagkalabas namin sa bookstore na ’yun ay nakitaan ko agad siya ng pamumutla. Tsk. Eto na nga sinasabe ko eh kaya mahirap umo-o sa kanya. Natigil kami sa isang 7/11 at pinaupo ko muna siya para pumasok sa loob at bumili ng tubig. Pagkalabas ko ay naabutan ko siyang nakanap sa mesa kaya dali dali akong lumapit.
“Felize, ito oh tubig uminom ka muna.” Agad naman siyang umayos ng upo kaya nakita ko ang pagdugo ng kanyang ilong kaya agad akong lumapit pinatingala siya at kumuha ako ng panyo sa aking bulsa. Sanay na ako pero di ko maiwasan ang pagpanic.
Madalas itong nangyayare even sa bahay lang nila may Pneumonia kase si Felize natural na payat siya pero mas pumayat pa siya lalo at pumutla dahil sa sakit niya.
She’s been diagnosed with Pneumonia at the age of 12 and now she’s 18. 6 years of suffering with this illness but my baby is really strong even her body is weak she still manage to smile that's why i see her as strong girl and that made me love her and care more but.
My love fades as the days passby. Curse me or say shits on me but i am just a person nagsasawa rin. I’m so sick with our set-up even my friend says na i deserve more of this at di kayang ibigay ni Felize yun kase may sakit siya, why would i stay committed on an ill person if i can just ignore her.
But i am not that bad, so i will still consider her opinion although my decision is really final. One day. I compose myself to say to her but i am shocked on what she told.
“Mahal, alam kong nakakasawa na akong alagaan at mahalin. Kung tutuusin nga eh puro ka lang invest sa relationship natin wala ka namang nakuha saken. Kaya alam mo maintindihan ko kung iiwan mo ko at piliin mo yung babaeng mas makakapagbigay ng pangangailangan mo and sadly hinde yun ako, pero alam mo naiintindihan ko at willing din naman akong ibigay ka dun sa taong papalit sa posisyon ko, kahit di mo sabihin alam kong darating din yung panahon na yun at ang panahon na sinasabe ko ay ang araw na'to. Kaya Kean love thank you for everything, I know this thank you won’t be enough to make it to you but hope after this you’ll be happy that's all i want iloveyou so much baby.” She said it with a happy eyes.
I got tears eyes after her confession and just hug her tight, i can even fully say my thank you.
“Huwag ka ngang umiyak, Kean sige ka baka bawiin ko ang sinabe ko.” biro niya.
Magsasalita na sana ako pero narinig ko yung sinabe niya.
“Atleast ngayon, mapapanatag na ako sa paglisan ko sa mundo.”
That was the last she said as she stopped breathing in my arms.
My person is always be my person even she is already a soul.
“I will always love you, Felize until our fate's unite again in the next life.” I said, as i caressed her tombstone with my wife Elyse.
- NOV. 3, 2021.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
