Ben 17 yaşında bir gençtim ve tek düşünencem güzel bir meslekti ileride fakat öyle olmadı.
Sabah uyandıgımda yine ter içerisindeydim. Güzlerimi ovuşturup yataktan kalktım o lanet olasıca kabus beni bir türlü bırakmıyordu. Hemen lavaboya gidip elip elimi yüzümü yıkayıp aynanın karşısında saçlarıma şekil vermeye başladım.
Altın sarısı gözlerim koyu siyah saçlarım vardı. Gözlerimin böyle olmasının sebebi dedemmiş onun gözleride öyleymiş fakat annem dogduktan sonra dedem trafik kazasında ölmüş annemse o kazadan sonra babamla tanışıp evlenmiş. Saçlarıma şekil verdikten sonra odama geçip kahverengi bogazlı kazagımı bir kot pantolon ve kazagımın üzerinede bir kot ceket giyip okula dogru yürümeye başladım. Sabahları kahvaltı yapmayı sevmezdim. Okulun kapısından içeri girer girmez bankta oturan max'in sesi tüm moralimi bozmuştu. Max sarı saçlı kahverengi gözlü okulun basketbol takımının kaptanıdır. Benden nefret eder çünkü bir ara kız kardeşiyle çıkmıştım. Aslında kız kardeşini gerçekten seviyordum fakat kaşarın biri çıkıp beni yakın bir arkadaşımla aldatmıştı fakat max onu bıraktıgım için bana şerefsiz demişti ve bizde kavga etmiştik işte.
Max beni görünce yüzündeki gülümseme keaildi ve bana döndü. Bense hiç onu takmadan dogrudan sınıfa dogru gittim. Aaaa ben size adımı söylemedim demi ben Wight. Sınafa çıktıgımda sarı saçları ve mavi gözleriyle beni gören Clara hemen sıcacık gülümsemesiyle bana dönerek
"Hoş geldin Wight"
"Hoşbulduk Clara"deyip sırama yerleştim clarada hemn bir ön sırama oturup bana döndü ve
"Wight ödevi yaptınmı biliyorsun not alacagız bu gün"
"Hass...... Ben ödevi tamamen unutmuşum "
"Bence hemen gidip rapor al ve eve gidip ödevi yap"
"Tamam ben gidiyorum notları bana whatapp tan atarsın diyerek revirin yolunu tuttum.Revirden içeri girince bay hugman bana gülümsedi ve koltugu göstererek "otur" dedi. Bende başımı sallayarak oturup konuşmaya başladım
"Bay hugman bugün fizik dersinden performans ödevi verilecekti ve ben tamamen unutmuşum bu günlük bana bir rapor verirmisiniz" dedim. Beni biraz süzdükten sonra gülümsedi
"Bak Wight hep rapor alıyorsun benden bu son olsun" dedi ve bilgisayarı acıp raporumu yazmaya başladı. Aslında çok rapor alıyordum çünkü çok sık rahatsızlanıyordum. Raporumu baba verince hemen müdürün odasına gittim odada kimse yoktu bende raporu masaya bırakıp çıktım ve evin yolunu tuttum. Eve girdigimde hemn içimden bir ürperti geçti. İçeri girdigimde annem aglıyordu ve yanındada 2 tane adam vardı annem geldigimi fark edince gözlerini sildi ve bana dönerek
"Wight hoşgeldin oglum erken gelmişsin olsun bir kaç dakika buraya gelip beni dinlermisin"
Annem bunu diyince geçip tekli koltuga oturdum iki adama bakmaya başladım biri kızıl saçlı yeşil gözlüydü digerkiside siyah saç ve kahverengi gözlüydü annem bogazını temizleyip göz yaşlarını sildikten sonra
"Oglum bak beni iyi dinle Raf senin öz baban degil sen şimdi öz babanın yanına gideceksin senin yaşadıgını hep gizlemiştim fakat yaşadıgını ögrenmiş bak bana babanın yanına gitmen lazım itiraz etme" ben kısa bir şok geçirdikten sonra
"Şaka yapıyorsun demi anne Raf nasıl benim babam olmaz ya bunca yıl beni kandırdınmı" diyerek koltuktan kalmıştım ki kızıl saçlı olan adam kolumdan tutup koltuga geri otturtturdu
annem"wight baban" aglıyordu fakat birşey söylemek istiyordu sinirlenmiştim fakat ben birden "Sus anne" dedim. Sonra adamlara dönüp "siz kimsiniz dedim
Kızıl saçlı olan"bu şuanlık önemli degil wight simdi odana gidip hazırlan 10 dk çıkıyoruz.
"Ne 10dk mı ? Asla ben gitmek istemiyorum" siyah saçlı olan anneme dönerek
"Anna wight çantasını hazırla "dedi ben tam itiraz için kalkmıştım ki kafama vurulan bir darbeyle yere yıgılıyordum kızıl saçlı olan ben tuttu fakat çok sert bir darbeydi gözlerim kararıyordu En son duydugum kızıl saçlı olanın sesiydi
"Gidiyoruz sonunda bu lanet yerden"******************************************
Evet arkadaşlar bir hikayemle daha karşınızdayım
Vote ve Yorum yapın arkadaşlar sizi seviyorum :3 tşkrler şimdiden
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asil Kan
FantasyBen 17 yaşında normal bir lise ögrencisiydim. Ne olurdu herşey aynı olsa.... Gözlerimde yine bir yanma hissi ve yine o güç duygusu evet ben güçlüydüm karşımda az önce beni öldürdügünü sana adamın gülüşünden eser kalmamıştı vucudum yanıyordu resmen k...