what's the problem?﹕heeseung+sunoo ✓

'one

Okul çantasından kartonu ve göz bandını çıkarıp koşmaya başladı genç oğlan. İstediği yere vardığında gözünü bağlayıp ayaklarının alışık olduğu caddenin ortasına ilerledi.

Kartonu ayağının dibine, çantasını ise kartonun arkasına koydu. Görüşünü sıfırlayıp kapüşonunu kapattı. Ardından gülümseyerek kollarını açtı.

Hiçbir şey görmeden saatlerce öyle, insanların içinde durmak hoşuna gidiyordu. İnsanlar ne kadar çekinse de ihtiyaçları olduğunun farkındaydı.

Bazen birisi geliyor, kartonda yazan "Sıkıntın varsa sarıl, konuşalım, halledelim. Tamamen ücretsiz!" yazısına bakıp gülerek geçiyordu. Bazen ise gelip kollarını saran insanlar çıkıyordu.

Onlara motive edici sözler söyleyip vedalaşıyordu. Gözlerini kapatması ve kendini gizlemesi ise insanların iyi hissetmesi içindi. Kimse tekrardan görüp tanıma ihtimali olan birine dert dökmek istemezdi.

Yemek yemek için işi bırakacakken bir genç kız yavaşça kollarını sardı ona. Kendisi de yavaşça kollarını dolayıp "Sorun ne?" diye sordu. Kız ağlarken "Sevgilimi aldattım, biraz önce ayrıldık." dedi.

Sorun olmadığı, üzgün olması için affedilmesi gerektiği ve ağlamaması için birkaç söz söyledi. Sonuna "Ne olursa olsun, birisi için ağlama. Karşına daha çok kişi çıkacak." ekleyerek tamamladı.

Kız teşekkür ederek oradan ayrıldığında derin bir nefes aldı. "Aldatmak ve aldatılmak." diye mırıldandı. İştahının kaçtığını hissedip kolları açık durmaya devam ederken, bir süre sonra başka bir genç geldi.

Boynuna dolanan güçlü kollarla burukça gülümseyip "Sorun ne?" dedi.

Sarılan gencin boğuk sesi ağladığını belli ederken "Aldatıldım, sevdiğim kızdan ayrıldım." dedi. Önceki kızın anlattığı çocuk olduğunu anlamıştı Sunoo.

"Sorun yok, daha birçok kişi tanıyacaksın. Ağlama lütfen." dedi. Sonuna birkaç umut dolu söz eklerken boynundaki kollar beline kaymıştı.

Genç burnunu çekip "Her gün buradaysan, her gün sana sarılabilir miyim? Bir süre buna ihtiyacım var gibi hissediyorum. Kalbimdeki ani boşluğu burada, sana sarılıp ağlayarak, biraz olsun azaltabilir miyim?" dedi.

Sesi Sunoo'nun karnında garip hisler bırakırken "Elbette! Pazar günleri hariç, sorun çıkmadıkça buradayım. Her gün sarılabilirsin." dedi.

Önündeki genç teşekkür edip giderken Sunoo dinlenmek için yan tarafındaki banka oturdu. Az önceki çocuğun sesleri beyninde dolanıyor, ne yaşadığını anlamıyordu.

Kim Sunoo, bu genç her kimse her gün sarılmasını istiyordu.