•••••••••••••••1 HAFTA SONRA•••••••••••••••
" Hey kanka uyan bak kimden mesaj geldi."
" Kimden?"
" Luna dan geldi. Buraya geri dönüyormuş. Görüşelim mi yazdı."
Luna' nın ismini duyar duymaz kalktım. Luna bizim çocukluk arkadaşımızdı. Lise birde iken anne ve babası ayrıldı o da annesiyle birlikte gitmişti. Onunla bazen konuşuyorduk ama son bir yılda Alice te bende çok şey yaşamıştık.
Onun bizim yanımıza gelmesi ikimizide heyecanlandırdı. Onunla çok yakın dost idik.
Telefonu Alice' ten alıp Luna'ya mesaj attım
- aaaa kanka seni ikimizde çok özledik. Evin konumunu sana atarım direk buraya gel-
" Yeniden üçlü bir araya geliyor" dedi Alice
°°°°°°°°°°° SONRAKİ GÜN°°°°°°°°°°
Okul açılalı bir hafta oldu. O bir haftada farklı bir olay olmadı. Sadece eve giderken birinin beni izlediğini hissediyordum.
Yine okula gittik ve ilk teneffüste dışarda banka oturduk. Alice ile Luna' nın gelmesi ile ilgili konuşuyorduk. Sonra bir ses yükseldi.
" Seni aptall!!?"
Ahh bu ses okulun zorbalarına aitti. Yine birine kızıyorlardı. Sinirim bozuldu ve kendimi tutamadım. Tam kıza vuracakken onun kolunu tuttum.
" Bu kadar gürültü yetmez mi Lila?" diyip kolunu ittim.
" Bundan sanane ki . Kahramanlık taslama "
Yanındaki diyer kızalar" sen bir hiçsin kahraman olamassın " diyip gülmeye başladılar. " İşini bitir Lila " diye bağrıyorlardı.
Bana yumruk savurdu ben ise ondan kaçtım.
" Bak gel bu işi konuşarak halledelim. Yoksa canın acır." dedim ama beni dinlemiyordu.
Yumruğunu tutup ben ona vurdum bu sefer. Diyer kızlarda bana saldırdı . En sonunda bir kaçı beni tuttu. Lila bana yumruk atmaya başladı. Kendimi geriye doğru atıp ellerini arkaya aldım ve bir tekmeyle hepsi yere indi.
O kadar çok sinirlenmiştim ki üstlerine atlayıp ona bir kere vurdum tam ikinciyi vuracakken arkadan biri bana sarıldı.
" Tamam dur artık mia " bu Yoongi idi. Sesi beni sakınleştirdi.
" Hemen odama mia!?" diye bağırdı.
" Ne!? Ama onlar önce saldırdı"
" Odama!" diyip bağırdı ve elimden tutarak beni odasına kadar çekti. Odasına geldiğimizde kapıyı kilitledi. Perdeleri indirdi. Ben ise o sırada hocaya itiraz ediyordum.
Bana doğru yaklaştı ben ise geriye doğru çekildim. Beni tuttu ve elini dudağımda gezdirdi.
Dudağımda ki ve kaşımda ki yaraya baktı.
" Acıyor mu?" diye sordu
" Hayır , acımıyor."
" Biliyorum kavgayı sen başlatmadın. Sadece senle yanlız kalabilmek için kızıyormuş gibi yaptım."
" Ne!?"
" O güzel yüzüne zarar gelmesi beni sinirlendirdi."
Bu kelimeden sonra bana iyice yaklaştı. Ben ise iyice kızardım . Elini belime kavradı.
" Söylesene mia sende benden hoşlanıyor musun?" dedi.
Ben ise şoktaydım tam bir şey diyecekken beni dudağımdan öpmeye başladı. Kendimk geri çekmek istedim ama buna izin vermiyordu.
Sonra boynumu öpmeye başladı. Elinide bacak aramda gezdirdi.
Nefesim kesik kesikti " Yo-Yoongi dur lütfen!"
Beni duymuyordu bile. Sonra " ben bakireyim" dedim.
Durdu ve bana baktı. Sonra " bu yaşadıklarımızı unut" dedi
" Ne!? Unutayım mı? Eyer bağırmasaydım kim bilir ne oldurdu. Ama merak etme bunu kimseye demem."
Diyip büyük bir sinirle odasını terk ettim. Sonraki teneffüs müdür beni ve diyer kızları odasına çağırdı. Hepsinin velisi gelmişti. Hepside zengindi. Benim ise velim yoktu şuan onlara göre güçsüzdüm.
Hepsi müdürün odasından gitti.
" Müdürüm onlar neden çıkıyor kavgayı onlar başlattı!?"
" Duymadın mı onlar senin başlattığını söyledi"
" İyide doğru olup olmadığını kameralardan bile bakmadınız?!"
" Bak bunlar seni aşan işler zaten yetimsin uğraştırma beni şimdi!"
" Onlardan para aldınız dimi!? Beni savunan kimse yok diye onlardan para aldınız!!"
" Nasıl böyle konuşursun seni bir hafta boyunca okuldan uzaklaştırıyorum."
" Ne!? Bu benin eğitim hayatımın sonu olur"
O sırada arkadan bir ses geldi . Arkamı döndüm. Bu Yoongi idi.
" Sadece bir kaç para aldınız diye bir öğrencinin eğitim hayatına zarar veremezsiniz. Kanıt mı istiyorsunuz alın size kanıt , velisini mi istiyorsunuz alın size veli" dedi ve beni arkasına doğru çekti.
Telefonunu masaya koydu. Kavgayı çekmişti. Video da kavganın nasıl başladığı da gözüküyordu.
" Bunu kanıt olarak kabul etmezseniz bile ona ceza vermeyin. Buna hakkınız yok!"
Beni arkasında iyice saklıyordu ve elimi tutuyordu.
" Daha yeni öğretmen oldun sen ne anlarsın ki. Bundan böyle öğretmenlik hayatın bitti şimdi çıkın odamdan !" diye bağırdı müdür.
" Sonunda beni kovduğunuza göre rahat olabilirim. Bu siktiğimin konumuna güvenerek beni işten attınız ama konumunuz bi boka yaramıyor. Size para veren veliler iki gün sonra yanınızda durmaz." durdu ve bana baktı. Sonra müdüre geri döndü.
" BENİ İŞTEN ATMANIZ SİKİMDE DEĞİL AMA BU ÖĞRENCİYE HAKSIZ YERE CEZA VERMEYİN EYER VERİRSENİZ SONU KÖTÜ OLUR!"
Elimi hala bırakmamıştı. Onu hayranlıkla dinliyordum benim yüzümden işinden olmuştu. Sonra benle birlikte odasına gitti. Kapıyı yine kilitledi. Bana yaklaştı. Ben ise bu sefer geri çekilmedim.
" Benim yüzünden işinden oldun bunu neden yaptın?!"
" Hala anlamadın mı? Sana aşığım işte, zarar görmene dayanamıyorum, tek başına ayakta kalmanı istemiyorum. Bırak yanında ben olayım."
Bir şey demeden odasından çıktım. Dediği sözler bir yandan acı vermişti bir yandan da kalbimi eritmişti. Evet haklıydı ben bu hayatta kendi ayaklarımın üstünde duruyorum. Bu yüzden kimseye güvenmek istemiyorum.
Okul bitmişti. Yoongi yanımızdan elinde eşyalarıyla bana bakarak gitti. Artık bana soğuk bir şekilde bakıyordu.
(765 kelime)
• UMARIM KİTABIMI SEVİYORSUNUZDUR OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜRLER•
