~Ashley~

364 10 0
                                    

Το να είσαι το μοναδικό παιδί σε μια πλούσια οικογένεια πολλοί θα λέγανε ότι είναι τέλειο αλλά όχι δεν είναι. Περιμένουν πολλά από εσένα κι τι εννοώ με αυτό?Παιδιά, μόλις κλείσεις τα 18 πρέπει να παντρευτείς έναν της ίδιας τάξης με εσένα κι μετά κάνεις ότι πρέπει να κάνεις για έχει η οικογένεια σου απογόνους.Αλλά εγώ δεν έχω σκοπό να ζήσω την ζωή μου σαν σκλάβα ενός άντρα,έναν βρω κάποιον θα κάνω σιγά σιγά τα βήματα αλλά αρνούμαι να παντρευτώ κάποιον που δεν ξέρω.

Και ναι οι γονείς μου το γνωρίζουν,κι δεν μπορώ να πω ότι συμφωνούν.Η μάνα μου θέλει να έχω μια ευτυχισμένη κι ωραία ζωή κι όχι μια ζωή που να νιώθω σαν σκλάβος, αλλά ο πατέρας μου μπορώ να πω ότι δεν του αρέσει η ιδέα αυτή το μόνο που θέλει είναι να συνεχίσει το όνομα της οικογένειας.

Εγώ ποτε δεν είχα φίλους γιατί οι γονείς θεωρούσαν ότι είναι επικίνδυνα για εμένα να πάω σε σχολείο ιδικά χωρίς να έχω κάποια προστασία.Εαν κι μετά από τόσα χρόνια που έκανα μαθήματα σπίτι είπα να ξανά ρωτήσω τους γονείς μου εάν μπορώ να πάω για αυτά τα 2 χρόνια που μου έχουν μείνει να τα περάσω με άλλα άτομα κι όχι με ένα βιβλίο κι το κινητό μου στο δωμάτιο μου.

Α:Μαμά, μπαμπά μπορούμε λίγο να συζητήσουμε κάτι?
Αn: Φυσικά αγάπη μου τι είναι?
Α: Ξέρω ότι δεν συμφωνείτε αλλά παρακαλώ πολύ αφήστε με.Μονο 2 χρόνια έχω πριν παντρευτώ αφήστε λίγο να ζήσω!
Αn: Ψυχή μου.. εγώ σε αφήνω αλλά ο μπαμπάς σου πάντα διαφωνεί με αυτή την ιδέα.
R:Θα συμφωνήσω μόνο για αυτή την φορά.Σου δίνω την ελευθερία να κάνεις ότι θέλεις, να βγεις όσοι ώρα θες έξω αλλά εάν πάθεις κάτι θα σταματήσεις να κάνεις όλα αυτά κι θα γυρίσεις στο να είσαι σπίτι.

Φυσικά κι συμφωνώ,με άφησε να κάνω ότι θέλω για 2 χρόνια αρκεί να μην έχω ούτε μια γρατζουνιά επάνω μου εύκολο! Θα τα καταφέρω θα περάσω 2 γαμάτα χρόνια. Μετά από 3 εβδομάδες έμαθα ότι με γράψανε σε ένα ιδιωτικό σχολείο,δεν μου αρέσουν κι πολύ τα ιδιωτικά αλλά συνέχιζα να έχω την ελπίδα ότι όλα θα πάνε όπως ήθελα.

Μπήκε ο Σεπτέμβριος κι πήγα σχολείο ήμουν πολύ ενθουσιασμένη. Μπήκα την πρώτη ώρα στην τάξη κι έκατσα διπλά σε ένα γλυκύτατο κορίτσι με μαύρα μαλλιά κι με μπλέ μάτια, είναι πολύ όμορφη κι κάτι μου λέει ότι εμείς θα γίνουμε αχώριστες. Της συστήθηκα και μετά από εκείνη την στιγμή μίλαγαμε για όλοι την ημέρα μέχρι να σχολιάσουμε. Δεν είχαν γίνει πολλά πράγματα την πρώτη μέρα ούτε για περίπου ένα μήνα αφού είχα ξεκινήσει το σχολείο.

Μετά από ένα μήνα την ώρα που περπάταγα μαζί με την Elli να πάμε στα ντουλάπια του σχολείου το μάτι έπιασε ένα αγόρι να περπατάει δίπλα μας. Πήγε κι αυτός στο ντουλάπι του, εγώ από το δικό με το πορτάκι ανοιχτό ψιλό κρυφό κοιτούσα μέχρι που η φωνή της Elli's με ξύπνησε.

Ε:Αshley είσαι καλά?
Α:ΕΕ? Νν καλέ μια χαρά είμαι
Ε: Τι κοιτάς εκεί πέρα?
Α: Δεν ξέρω αυτό αγόρι που τράβηξε την προσοχή.
Ε:Μιλάς για αυτόν που είναι στο ντουλάπι κι φοράει όλο μαύρα?
Α: Νν
Ε: Μακριά του! Με ακούς? Είναι ένα από τα πολύ πλούσια παιδιά κι από τα κακά αγόρια. Όλα τα κορίτσια τον κυνηγάνε για τα χρήματα του, εσύ δεν τον έχεις ανάγκη.Σε παρακαλώ μην μπλέξεις με αυτόν δεν θα βγει σε καλό!
Α: Οκ οκ ηρέμησε απλός είπα ότι κάτι με τράβηξε επάνω του,δεν θα μπλέξω μαζί του οκ?

Μετά από εκείνη την ημέρα κάθε φορά που τον έβλεπα κάτι με τράβαγε για δευτερόλεπτα επάνω του κι μετά κοίταζα άλλου.Μου αποσπούσε την προσεχή, δεν έχω συναισθήματα για αυτόν τότε γιατί? Γιατί μου αποσπάει την προσοχή τόσο εύκολα? Προσπάθησα να μην το κοιτάω δεν μπορώ να πω την αρχή δεν ήταν εύκολο αλλά κατάφερα να το κάνω για λίγες ημέρες.

~ꨄ︎~

𝑳𝒐𝒗𝒆 𝒊𝒔 𝒂𝒍𝒔𝒐 𝒉𝒂𝒕𝒆Where stories live. Discover now