We will ALWAYS be together..

hoofdstuk 20..

TEDDY

Ik draai me langzaam om en ik zie Harry met de mensen die me toen ondervraagd hadden. Ze wijzen allemaal met hun toverstokken op me en Harry kijkt me vol ongeloof aan. "Ik.. Ik kan het uitleggen." Zeg ik snel maar die rare man van de ondervraging loopt naar me toe en houdt zijn toverstok tegen mijn keel. "Jij gaat met ons mee. Geen tegenspraak! Gewoon meekomen!" zegt hij boos en ik zie dat Harry langs hem is gaan staan. "Leonardo. Rustig. Hij heeft vast een goede verklaring voor dit." Zegt hij maar Leonardo rolt met zijn ogen. "Tuurlijk. Neem het maar weer op voor je peetzoon. Hij is een crimineel. Eerst de bom nu de ontvoering van één van je nichtjes." Zegt hij en ik kijk hulpeloos naar Dominique.

Even later zitten we weer in de verhoorkamer en de hele familie Wemel kijkt naar mee vanachter een raam. Ik voel Victoire's ogen recht in mijn rug en ik zucht. "Jij zegt dus dat je haar 'toevallig' hebt gevonden? En hoe verklaar je dat dood meisje dan?" vraagt Leonardo en gaat voor me staan. "Ik was in dat bos in de buurt en ik was naar huis aan het wandelen en ik zag hun op de grond liggen." Zeg ik en kijk naar mijn vingers. "Je zag hun gewoon op de grond liggen?! Moeten we dat geloven?" Vraagt hij super boos en ik knik. "Ja want dat is de waarheid." Zeg ik en kijk de kamer rond. "Jij wilt zeker weer naar Azkaban, hé!" Hij slaat tegen de muur en zucht diep. "Wij zijn nog niet klaar! Jij blijft hier zitten!" zegt hij en wijst met zijn vinger naar me toe. Hij loopt de kamer uit en ik blijf alleen in de kamer achter. Waarom gebeurt dit altijd bij mij. Waarom moet ik altijd zoveel pech hebben. Het is alsof iedereen tegen me is. Harry, Bil, Fleur, Louis en Victoire komen de kamer binnen en Victoire knuffeld me. "Ik geloof je. Ik weet dat jij dit nooit zou doen." Fluistert ze in mijn oor en ik glimlach zacht. "Dank je. Dan is er tenminste nog ééntje die in me gelooft." Fluister ik terug en kijk naar Bil. Het blijft stil en na een tijdje zegt Harry: "Uhm.. Teddy. Je spreekt toch de waarheid tegen ons he?" "Ja... waarom zou ik liegen tegen jullie? En waarom zou ik Dominque en haar beste vriendin ontvoeren.. laat staan vermoorden!!" Zeg ik kwaad en kijk naar Harry. "Dus je hebt het echt niet gedaan?" vraagt Fleur en ik knik. "Echt niet. Vraag het maar aan haar." Zeg ik maar Bil schudt met zijn hoofd. "Ze herinnert zich niks meer. Er is een vergetelspreuk over haar uitgesproken. En een heel sterke ook. De Helers zijn er druk mee bezig om haar geheugen terug te krijgen." Zegt hij en ik zucht. "En nu? Moet ik weer terug naar Azkaban? Terug naar de super aardige en lieve Dementors de super veel om u geven?" Ik kijk smekend naar Harry. "Nee.. maar tot we de echte dader hebben blijf je verdacht." Zegt hij en ik knik. "Mag ik naar huis?" vraag ik en hij knikt. Ik loop de kamer uit en verdwijnsel dan naar huis.

Heeuii..
Jeej weer een hoofdstukje!! Srry ik had vorige week examens en ik had geen tijd om te schrijven.. ;D

Grtjs PotterHeadK4Ever.. <3<3