We will ALWAYS be together..

hoofdstuk 28..

TEDDY

"Goed gedaan, maat." Zegt Elias als ik mijn koptelefoon afzet. "Je hebt een heel unieke stem. Super mooi! Je kan nog heel ver komen." Zegt Bart de radio presentator ik glimlach breed. "Goed. Want ik wil ook ver komen met mijn stem." Ik sta op en leg mijn gitaar neer. "Straks om half vier op tv weer zingen dus spaar je stem een beetje." Zegt Elias en ik knik. Ik ruim mijn gitaar op en maak me klaar om al te verdwijnselen naar de studio waar ik moet gaan zingen. Pff.. De laatste dagen waren echt druk. Elias heeft super veel shows voor me geboekt waar ik dan even mag in zingen en we zijn ook druk bezig om een cover CD te maken met allemaal liedjes op die ik cover. Ik heb trouwens Vic niet meer gesproken. Das wel een nadeel aan al dit geweldige. Ik verdwijnsel naar die studio en wacht dan tot ik mag gaan zingen. Ik zing Super Psycho Love van Simon Curtis en de mensen die het programma presenteren klappen hard en gebaren dat ik bij hun moet komen zitten. Dat hebben ze niet op voorhand gezegd. Ik loop langzaam naar hen toe en ga met een nerveuse glimlach langs hun zitten. "Wat doe je?" Hoor ik Elias door mijn oortjes vragen maar negeer hem. "Dus.. Teddy Lupos. De jongen die liedjes zingt maar niet geinterviewd word." Zegt een vrouw die lang bruin haar heeft en heel donker bruine ogen. "Ja.." Zeg ik zacht en ze lachen. "Wat leuk om je te ontmoeten. Vertel eens wat over jezelf. Lupos he.. Ben je familie van Remus Lupos?" Vraagt een man en ik knik. "Ja. Hij is mijn vader." Hij kijkt me verrast aan. "Hij heeft me nog een jaar les gegeven. Het vak verweer tegen zwarte kunsten. Top leerkracht. Maar hij stopte omdat iedereen wist dat hij een weerwolf was. Ben jij er ook één?" Vraagt hij en ik aarzel. "Zeg nee!" Zegt Elias door de oortjes. "Uhm.. Ja.. Maar ik ben ook een transformagiër." Zeg ik snel en verander mijn haar snel een paar keer in verschillende kleuren. "Wauw.. Cool." Zegt de vrouw "Maar vertel wat over jezelf." Ik kijk even naar mijn voeten en zeg dan: "Uhm.. Wel. Mijn ouders.. Uhm.. Die zijn omgekomen in de slag om Zweinstein. Ze waren allebij lid van de Orde van de Feniks. Uhm.. Ik lijk best wel veel op ze zeggen ze.. Uhm.. Ik ben best wel slim al zeg ik het zelf.. Uhm.." Zeg ik. "En een vriendinnetje?" De man grijnst en ik word rood. "Uhm.. nee..Wordt dit trouwens live uitgezonden?" vraag ik en lachen. "Ja, dat word het. En ook niet iemand waarop je een beetje verliefd op bent?" De man kijkt me plagend aan en ik word nog roder. "Uhm.." het kan toch geen kwaad om te zeggen van wel? Ik bedoel.. Ze weten toch niet dat ik van Victoire hou.. "Ja.. Er is wel een meisje.. Maar het maakt niet zoveel uit." Zeg ik en de vrouw schudt met haar hoofd. "Liefde is heel belangrijk in het leven. Wie is het? Misschien dat ze ook op jou is." Ik kijk terug naar mijn voeten. "Het.. Het is niks speciaals. Het is gewoon een kleine.. Hoe noem je het.. Een kleine 'crush'.." Ze lachen. "Okee.. Als je het echt niet wilt zeggen. Maar dit was het alweer voor deze week." Ik loop van het podium af en zucht. Pfieeuw.. dat ging nog maar net goed.

Heeuii..
Oo.. Ik ben op weg naar Antwerpen. Ik zit nu in de auto en ik had zin om te schrijven dus.. ;D

Grtjs PotterHeadK4Ever..