Moje słoworzeźbiarstwo

Czucie

Czuję, że tracę słuch

Nie słyszę już magii dźwięków

Z góry podpowiada mi duch

'Słuchaj póki czujesz moc lęku'

Czuję, że odbiera mi mowę

Trwając zbyt długo w relacjach składanych z papieru

Stawiając miłość na równi z Bogiem

Czuję fale dzielącą tchórzów i bohaterów

Czuję przemijający czas

Sekunda zamienia się w rok odkąd ściany są puste

W samotne noce ludzi ogarnia płacz

Ja raczej czuję dziwną ulgę i pustkę

Czuję, że myślę za dużo

Ale też myślę, że czuję jak bije

Serce, które jest moją muzą

Czuję - więc wiem, że żyję