THANTOPHOBIA

chapter 27

2037/12 May

Veronika pov

-კეტრინ აქ დასაძინებლად ჩამოდი? --------------------კეტრინის ოთახში შევედი და ფარდები გადავწიე მზის სხვი რომ კარგად შემოსულიყო

-დედა რომელი საათია?-----------------ლოგინიდან თავიი წამოწია და საათს გახედა
-დედა 8 საათაია ამ დროს საერთოდ რატო გღვიძავს?----------------------გვერდი იცვალა და ისევ ძილი გააგრძელა

-მინდა რაღაც გაჩვენო..(ვანესა)
-ამ დილა ადრიან?---------------------------ლოგინიდან წამოიწია და გამომხედა

-წამომყევი და ნახავ..

__
__
__


-დედა... დაგვიჭერენ გეფიცები დაგვიჭერენ...---------------------კეტრინი გამწარებული კიოდა და ხელებს წელზე მხვევდა

-ძლიერად მომეჭიდე თორე გადავარდები..---------------------ცინიკურად ვუთარი და მოტოციკლეტზე გაზს მოვუმატე

-ეს ყველაფერი ვინ გასწავლა ვანესა პალვინ?

-მამაშენმა------------------------სიცილი მორთო და უკნიდან ძლიერად მომეხვია

-გადარეულები ხართ... გადარეულები..-----------------------------მოტოცკლეტი სრაფად გავაჩერე კეტრინი გადმოვიყვანე  და გავიქეცით...

-გამოიქეცი თორე როგორც ის ისტორია დამთავრდა ისე დამთავრდება ჩვენიც...-----------------ხელი ძლიერად მოვკიდე და ვაიძულე სწრაფად წამოსულიყო...

-და კიდე ? კიდე რას აკეთებდით?---------------ინტერესიანი თვალებით გამომხედა და გამაჩერა

-ძაან გაინტერესებს? ------------------------თავი სწრაფად დამიქნია. ტროტუარზე გავედი და ძირს დავწექი

-დედა...დედა...----------------------------კივილი მორთო მაგრამ ჩემკენ არ წამოვიდა

-მითხარი რო გაინტერესებდა... აი ...---------------------ხელები მაღლა ავღმართე და კეტრინს გავხედე

-ადექი... ვანესა... ადექი ...--------------------------მკაცრად დაიძახა.... ფეხზე სრაფად წამოვდექი და კეტრინისკენ გავიქეცი.

-მეორედ ეგრე აღარ მოიქცე რა... აღარ მოიქცე ...------------------სხეულზე ძლიერად ამეკრო და ჩამეხუტა...

__
__
__

-კეტრინ ... მაღაზიაში გავალ გინდა რამე?------------------სამზარეულოში გავძახე და ჩანთა ავიღე

-არა უბალოდ მალე დაბრუნდი...-----------------------თბილად გამომძახა .... სახლიდან სწრაფად გამოვედი. იმ მიმართულებით დავიწყე სიარული რომელზეც ოდესღაც მე და ჰარი დავდიოდით... გამახსენდა ამ მომენტში რა ბედნიერები ვიყავით... გამახსენდა როგორ გვინდოდა ერთმანეთთან უფრო მეტი დრო გაგვეთარებინა ... როგორ შევეხეთ ერთმანეთ ზუსტად აქ ამ საოცარ ადგილას... როგორ ვტკბებოდით ერთმანეთით...

   ნეტა ჩვენი ისტორია სულ სხვანაირად დასრულებულიყო სტაილს...

ცრემლების შეკავება ვერ შევძელი... დავდიოდი სრულიად ემოცია გამოცლილი... ჩემი ცხოვრების ყველაზე კარგი პერიოდები ზუსტად აქ განვიცადე  მასთან ერთად

პატარა ხის კაფეს მივადექი და იქვე ჩამოვჯექი

-რას ინებებთ? -------------------ოფიციანტიჩემთან მოვიდა

-ერთი ყავა თუ შეიძლება --------------------თბილად გამიღიმა და უკან გაბრუნდა. მე კი მოვავლე თვალი ამ პატარა ადგილს... მაგიდაზე პატარა წარწერა დავინახე HANESA წარწერა რომელიც მე და ჰარიმ წლების წინ დავტოვეთ... ისევ აქ იყო... ცრემლები ვერ შევიკაავე და ტირილი დავიწყე

-აჯობებს ყველაფერი დავივიწყო... და ცხოვრება ისე გავაგრძელო ... არ მინდა შენთან ასეთ ძლიერ კავშირს განვიცდიდე... ასე ცხოვრებას ვერ გავაგრძელებ... 10 წელი გავიდა იძულებული ვარ დაგივიწყო...-------------------ყელსაბამი მოვიძვრე და მაგიდაზე დავდე... ადგომა დავაპირე მაგრამ უკნიდან ნაცნობი ხმა მომესმა

-ამ ყელსაბამის აქ დატოვებას აპირებ ვანესა?----------------------------უკან სწრაფად გავიხედე...

-ჰარი? შეუძლებელია ნამდვილი იყო ---------------------მისი სახელი ძლივს წარმოვთქვი. თითქოს მოჩვენებას  ვუყურებ მისი სახით...მისი მიმართულებით სწრაფად გავემართე.... ხელი სახეზე ფრთხილად დავადე რო გამეგო ნამდვილი იყო თუ მხოლოდ ჩემი წარმოსახვის ნაწილი... ცოცხალია... ცოცხალია...კისერზე შევაფრინდი და  ამდენი ხნის ნანატრი სურნელი შევისუნთქე

-რა რანაირად? როგორ?---------------------კანკალი ამიტყდა მის სხეულს სწრაფად მოვშორდი და თავლებში ჩავხედე.

-ყველაფერს მოგიყვები...---------------------სევდინად ჩაილაპარაკა შუბლზე მაკოცა და ისევ იმ ადგილას დამსვა საიდანაც გაქცევას ვაპირებდი..

__
__
__

-უკაცრავად ყველაფერი სწორად გავიგე ?--------------------სხეულში სიბრაზის მოზღვავებულ ენერგიას ვგრძნობდი

-სხვა გზა არ მქონდა ვანესა....------------------სევდიანად ჩაილაპარაკა და თავი ძირს დახარა

-სხვა გზა ყოველთვის არსებობს ჰარი... სხვა გზა ყოველთვის არსებობს...------------ბოლო ხმაზე დავიყვირე და ფეხზე წამოვდექი

-10 წლით მარტო იმიტო მიმატოვე თან ჩემივე ქორწილში რო ლიამი ციხეში ჩაგესვა და მე შემშვებოდა ? ასე გამიმეტე ჰარი? ასე გაგვიმეტე ?---------------------კანკალი ამიტყდა სხეულს ვეღარ ვიმორჩილებდი მეგონა ეს ყველაფერი სიზმარი იყო ან ჩემი წარმოსახვა

-ვანესა... ისედაც მწვავე სიტუაციას ნუ ამწვავებ გთხოვ... (ჰარი)

-მწვავეს ასეა არა?  შეუძლებელია ეს სიმართლე იყოს.. ჰარის რომელსაც მე ვიცნობ ასე უბრალოდ არ მიგვატოვებდა... არ მიგვატოვებდა... იცი მაინც რა გამოვიარეთ მე და კეტრინმა ერთად.. წარმოდგენა მაინც გაქ ?------------------სახე ხელებში ჩავრგე და მისი ნათვამის გააზრებას შევეცადე...

-ვიცი... ზუსტად იგივე გადავიტანე მაშინ როცა შენ  წახვედი ვანესა...როცა შენ წახვედი...---------------დაიყვირა და ჩემთან ახლოს მოვიდა

-განსხვავებას ვერ ხვდები? შენ შენი სიკვდილი გაითამაშე  გესმის ? ჩემი გესმის? წლების განმავლობაში მეგონა რო დაგკარგე მეგონა რო ვეღარასოდეს გნახავდი თავის მოკვლაც კი ვცადე ...-----------------------ჩახუტება ცადა მაგრამ უფლება არ მივეცი

-საერთოდ არ მოგენატრე? (ჰარი)
-სიგიჟემდე... სიგიჟემდე... ისე მომენატრე რო ვერც კი აგიღწერ... მაგრამ...-----------------უკან დაიხია და გაბრაზებული თავალებით მე შემომხედა

-რა მაგრამ ვანესა რა მაგრამ... შენ რას გააკეთებდი ? შენ რას გააკეთებდი შენი სიყვარულისთვის ?---------------------სხეული ვერ დავიმორჩილე ისე ვკანკალებდი... ვკანკალებდი როგორც არასდროს

-ვერ ვეგუები იმ ფაქტს რომ ამდენი ხანი უშენოდ გავატარე ამ სისულელე მიზეზის გამო გესმის ? ვერ ვეგუები...------------------------სხეულს სწრაფად ავეკარი და ჩავეხუტე

-მიყვარხარ.... მიყვარხარ ისე რო ვერც კი აგიღწერ...-------------------ყურში ჩამჩურჩლა და ხელებიძლიერ მომხვია...



.Pov

-და ის დაბრუნდა? ამდენი წლის შემდეგ?

-ხო  დაბრუნდა....

-რატო?

-იმიტორო გოგონა ცისფერთვალებში სიგიჟემდე შეუყვარდა... შეუყვარდა ისე რო მისი აღწერაც კი ვერ შეძლო

-როგორ შეძლო მისი ამდენი ხნით მიტოვება?

-ძალიან გაუჭირდა... ისე გაუჭირდა როგორც არასდროს არავის

-მას დააგვიანდა... ძალიან დააგვიანდა

-ვიცი


Veronika pov

-და ახლა რა შეიცვალა...--------------------------წამოვიწიე და მას გავხედე

-ლიამი ციხეში მოკლეს.... და შეთანხმებაც გაუქმნდა ----------------სრულიად უემოციოდ თქვა და თმებზე თამაში გააგრძელა... ზღვას სევდიანად გავხედე

-აქ ჩვენი ქორწილი უნდა ყოფილიყო გახსოვს ? მაგრამ შენ წადი... ღმერთმა იცის ლიამის სიკვდილი რო არა ახლა აქ ჩემ გვერდით იქნებოდი თუ არა...------------------თავი წამოწია და ჩემ გვერდით კომფორტულად მოეწყო...

-come on you have stuff you wanna say to me  (harry)

-l dont

-Veronika l know that not true… (harry)

-l don’t wanna to talk you because l don’t think you want to hear what l have to say

-you wrong whatever you have to say l deserve to know (harry)

-yes you do

-okay so just say it ( harry)

-fine… you broke me… you broke my heart..and l hate you… because l still love you…and l hate myself even more for it…

-you want to hear me say l made a mistake huh? Okey fine… l made mistake 10 years ago veronika l should not give up… l should not have run away…

-but you did… and l got over it…

-I did not want everything to go that way. I wanted to marry you Vanessa... Just did not come out do you understand? Did not come out the way we wanted...

-l am note angry… okey? l am in pain and you put me here…the person who supposed to love me more than anything…

-l never stop loving you

-you think you can walk in and out  of my life  l am some sort of fucking train station?

-vanessa…stop it…

-no no no… you  not in pain…because if you were in pain you should know there is no moving on… there is no happiness…what nexst? What is fucking next? Nothing is next

-wait! Where are you going ?

-l forgive you…but l cant forget…cause if you love me and you did that…what else… what you do…

-vanessa.. wait ! l  never stop loving you… please

-what is the difference? You were not there… You chose another way. I was alone ... only me





Pov

-და? ამით რა შეიცვალა?

-არაფერი... უბრალოდ ის ნანობს მის საქციელს...

-სინანული არაფერს ცვლის...

-უბრალოდ წარმოიდგინე ამ ბიჭის მაგივრად თავი... როგორია მიატოვო გოგონა რომელიც გიყვარს და პატარა შვილი რომელიც იცი რო უშენოდ გაიზრდება

-მაგრამ ის იძულებული არ იყო ეს გაეკეთებინა... არ იყო..

-სხვა გამოსავალი არ იყო...

-იყო... გამოსავალი ყოველთვის არსებობს...