Unknown Destiny: A Rising Love (Unedited)

Chapter 1

Imelda P.O.V.

Ung lalake ang gwapo , bigla kung napansin na marami siyang sugat at pasa na natamo dahil sa aksidente, ngunit wala namang tao dito wala din say say kung sisigaw ako at malayo ang hsopital andoon pa sa bayan, ako nalang gagamot sakanya

nagsimula akong bukasan ang pintuan ng sasakyan at doon nga nakita ko ang mga sugat at pasa niyang dumudugo ang gwapo niya, binuhat ko siya papunta sa bahay ,medyo malayo kase kaya medyo nahirapan din ako medyo mabigat din kase...

nakarating na kame sa bahay at naisipan ko na mgagalit si tita pag nalaman niyang may dinalang akong tao sa bahay , kaya naisipan ko nalang dalhin siya sa kwarto ko, medyo masikip nga kwarto ko pero mas magaglit naman si tita kung sa kwarto niya pa, dinahan-dahan kong hiniga ang kataan niya sa kama ko, pati damit ko nalagyan pa ng dugo

"diyaan ka lang at kunin ko panggamot "

mabilisan akong bumaba sa kwarto ko para kumuha ng bulak,twalya,alkohol , pangbalot sa sugat at isang planggana ng tubig, baka kase ehh matuluyan pa yun joke hehe, umakyat na ako at nilapag sa ,mesa ang mga panggamot, dahil nga ang mga damit niya ay punong- puno ng dugo, sinimulan ko ng tangglin ang damit niya, habang tinatanggal ko ang damit niya, nakikita ko ang mga pasa at sugat sa kanyang katawan, at matipuna at maskulado den ang katawan niya , hindi lang gwapo ngunit maskulado den, hinid ko maiwasang tumitig ng ilang segundo sa kahanga-hanga nitong katawan.

sinimulan ko nang punasan ang mga sugat niya gamit ang mga twalya at habang ginagamot ko ito ay naawa lamang ako sakanya, nakapagtataka den kung sino siya,kung naamnesia ba kaya siya?, ...

ga ialng oras na paggamot

natapos na idn akong gamutin siya, malakas ang pagkakatama niya ky medyo nataglan din ako sa paggamot.

naligpit ko na ang mga ibag gamit na ginamit ko, ng biglang mat tumawag sa telepono

*kring...kring...kring...

si tita "Hello po tita "

"ohhh Imelda, hindi ako makakauwi ng mga ilang araw, may mga gamit ako diyaan pakidala na nga at mga gamit ng kapatid mo at gamit ko na din ,pagmay nalaman akong kababalaghan na tinatago mo lagot ka saakin "tugon ni tiya

*huminga ako ng malalim* "opo tita, ilang araw ba kayo diyaan sa pupuntahan ninyo ?" tanong ko

"ahh basta magdala ka nalang ng gamit ano ba andami mong tanong " sagot naman niti tita

"cgeh po tita " sagot ko *huminga ng malalim*

tapos binaba na tita ung telepono , di binaba ko na din, pero naisip ko, hindi ko naman pwedeng iwan yong tao, baka mamaya ehh mabigla yon, may naisip akong paraan...

makalaipas ng mga minuto

nahanda ko na ang ung mga ginawa ko, nakapagpalit na rin ako at naayos na ang mga gamit ni tita, handa na akong umalis lumabqas na ako ng bahay, naglakad nalang ako papunta sa paradahan ng trycicle at medyo malayo kase.

nakarating na rin ako " manong "....

Ferdinand P.O.V.

namulat ung mga mata ko, nasaan ako, ang sakit ng ulo ko, inaalala ko kung anong nangyare saakin ...

naalala ko na nabunggo ung sasakyan ko,

asaan ako?, naglilibot ang mga mata ko, andito ako sa isang kwarto, medyo sakto lang naman,naka higa ako sa isang kama, sinubukan kong umuwe ay biglang sumakit ang katawan ko, merong mga balot ng banade sa katawan, mukang malakas ang pagkabangga ko, medyo masakit ang katawan ko, sinubukan kong umupo, pero hindi ko mabuhat ang katawan ko, nanghihina ako.

*huminga ng malalim * asaan kaya ako napadpad, tumingingin-tingin ako sa sa paligid ko, ng napansin ko ang isang papel sa lamesa, kinuha ko ito agad .

Laman ng Liham:

Hello ho sir, eto po si Imelda ang nakatira dito, pasensya ka na kung naiwan kang mag-isa dito huwag kang mag-alala babalik din ako agad, may may mainit na sabaw, kape at tubig po diyaan sa lamesa kung ngugutom ka, huwag kang mag-alala walang ibang tao diyaan

-Imelda

"Imelda pala ang ngalan ng nakakita saakin " , napansin ko ang mga pagkain, medyo nagugutom naman na ako, sinubukan kong umupo at nakaupo naman ako may kumot den sa tabi ko, kinuha ko ang sabaw, medyo mainit-init pa, kumain na ako...

kakatapos ko lang kumain at nabusog naman ako, inubos ko na den ang kape habang mainit-init pa medyo nabusog ako doon, siguro naman ay nakapag ipon na ako ng sapat na lakas ako para tumayo.

sinubukan kong tumayo at nakaya ko naman, sinubukan kong maglakad papunta sa pintuan at medyo napilay ako , pero kaya ko naman hanggang nakadating na ako sa hagdanan.

kaya ko kayang bumaba, sinubukan kong bumaba at tindi naman ang kapit ko, medyo sumasakit ule ang kamay at tuhod ko, malapit na ako sa huli9ng hagdan, ng biglang na out balance ako, parang ang bilis ng pangyayari, ng bigla may sumalo saakin, isang babae maganda, magandang dilag, parang bumagal ang oras at parang nakakita ako ng anghel...

To Be Continued