Ama sen benim dünyamsın bilmiyosun.
Benim dünyamda ne anlama geldiğin hakkında ufak bir ekmek kırıntısı kadar bile fikrin yok.
Seni sevmeyi denedim. İnan bana. Sadece sevmek. Bir anlam yüklemeden, abartmadan, suyunu çıkartmadan. Dümdüz, beklentisiz.
Zehirli sarmaşıktın oysa sen. Elim, tenim, dilim, beynim derken içime kaçtın. Yüreğimi kaçıramadım ellerinden. Beş duyu organımın beşine de sen hükmediyordun sanki. Sen konuşurken melodiler erişirdi kulaklarıma. Dilim, adınla bestekâr oldu. Elim kolum sımsıkı bağlandı beline. Gözlerim, köşe bucak gözlerini arardı. Sen kokardı tüm sokaklar, tüm şehir. Bahar kadar naif, papatya kadar kararsız, gül kadar eşsizdin. Güle oynaya, sırıta sırıta mahkum oldum sana. Tek kurşun atmadan beyaz bayrak açtı sana yüreğim. Bembeyaz bir sayfa açıp her yerini seninle karaladım. Yetmedi. Sığmadın, yüreğime kazıdım.
