(!!! Kitabı okumamış olup, okumak isteyenler varsa aşağıda yazdıklarım spoiler sayılabilir. !!!)
"Bana adımın anlamını sormuştun ya hani," dedi ardından. Sustum, devam etti. "Ben de hayır diye kestirip atmıştım... Adımın bir anlamı var, hatta birden fazla ama sadece seni ilgilendiren kısmı söyleyeceğim, Diana."
Bedenini tam anlamıyla bana çevirerek dudaklarını araladı. Aramızdaki bu anlamsız mesafe tuhafıma gitti.
"Ay demek, sadece bu kadar."
"Sana neden sürekli Diana diyorum, biliyor musun?" Dedi bu sefer. Başına taş düşmüş olmalıydı, beklemediğim şeyleri işitiyordum. Bunun devamını duymayı isteyip istememek arasında ikilemde kalırken sertçe yutkundum. Koyu renk gözlerinin her zerresi, gözlerimde intihar ediyordu. "Neden?" Diye bağırdım. Sesimi ona iletememekten korktum. Rüzgâr sesimi de götürüyordu.
"Diana, Ay Tanrıçası demek," deyip duraksadı. "Aymira ise ayın çevresinde beliren kızıllıktı değil mi?"
Bu sözcükler o kadar birbiriyle bağlantılıydı ki, ayırıp teker teker analiz etmek epey vaktimi alırdı. Gözlerimiz birbirine kenetli bir şekilde öylece rüzgara meydan okurken soğuk nefesi tenimde rüzgârdan farklı bir tat bırakarak fısıldadı.
"Kızıllığın ayıma bulaşsın Diana,"
