Herkesin hayatta kalmak için bir sebebi vardır . Bu ya sevdikleri, ya da hayallerdir. Çünkü bunlar olmadan bir hayat, ölü olmaktan farksızdır.
(...)
"Bu kutuyu jungkook sana vermemi istemişti.
Taehyung çok üzgünüm. Ancak bununun sonunun böyle biteceği belliydi değilmi? Siz bunu göze alarak bu ilişkiyi devam ettirdiniz. Canın her ne kadar yansada hayat devam ediyor."
"..."
"Biliyorum konuşmayacaksın. Ama beni de anla kendine zarar vermeden korkuyorum Taehyung.
Yanında olmama izin vermiyorsun, ama seni her gün ziyarete geleceğim lütfen düzelmeye gayret et."
Jimin hüzünlü bir yüz ifadesi ile kapıdan ayrılmıştı.
Neden olanlar suçluymuşum gibi hissettiriyor? İki insanın birbirini sevmesi neden bu kadar zorlarına gidiyor anlayamıyorum. Onlara göre aşk, bizim gibiler için yalandan ve sapkınlıktan ibaret.
Peki bu aşk değilse ben neden bu kadar acı çekiyorum? Kalbim neden çığlıklar atıyor ?
Belki de tanrı bana lanet ediyordu, kurallarına uymadığım için.
Kutuya titreyen ellerim ile yaklaştım, kutuya açtım.
Elime, kağıtlardan birini aldığımda ağlamakta olduğumu düşen göz yaşı ile farkettim .
Aldığım kağıtta Gardenya Çiçeği çiziliydi. Gardenya hep sevgiyi, masumluğu temsil etmiştir en azından biz buna inanırdık.
Ağlıyordum. Onun yokluğu o kadar fazlaydı ki artık içimdeki fırtınanın sel olup sessizce dışarıya taşmasına engel olamamıştım.
Ne kadar zor olsa da kutuya bakmaya devam ettim. Bir defter vardı içinde. Kapağında "SAUDADE" yazıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saudade || taekook
Cerita PendekGerçek sevgi acıdan ibarettir derler ya, işte buna gönülden inanırım. Bazen öyle bir an gelir ki gözünde ki yaşın akacak hali kalmaz ama kalp hala ağlamaya devam eder. Yüreğinden kopan çığlıklar, yüzünde ise boş bir eda. Gözlerini açamazsın acıdan v...
