Rianorya | yoonmin |

61~[Comeback]

•200K okunma için çok teşekkür ederim. Ben ümidimi kessem de bu kitaptan ümidi kesmediğiniz için teşekkürler...

××

Ria

Gözümü usulca açtığımda havanın kapalı olduğunu fark ederek derin bir nefes vermiştim. Kapalı hava cidden çok boğucu oluyordu.

Yorganı üstümden derin bir nefes vererek atarken yine uyandığım için ve de ders çalışmak zorunda olduğum için isyan etmiştim.

Bu sene başaramamış, mezuna kalmıştım...

Başıma gelen olaylar beni o kadar çok etkilemişti ki derslerime odaklanamamış bir de üstüne sınavda çuvallamıştım.

Yaşanan olayların üzerinden ne kadar geçtiği hakkında fikrim yoktu. Hiçbir teknolojik alete elimi sürmüyor, olan bitenden asla haberim olmuyordu. Yataktan doğrulduğumda masanın üstündeki kutuya ilişti gözlerim. Derin bir nefes vererek yataktan kalkarken kutuya yaklaşan her adımımda bacaklarım titriyordu.

O kutu Rianorya uygulamasının yapılma sürecine ait olan eşyalarla doluydu.

Artık yenmem gerektiğini fark ettim o an. Ya hiç var olmamış gibi hayatıma devam edecektim, ya da bu gerçeği kabullenecektim. Kutuya adımladım yavaşça.

Tam o an telefonum çaldı. Telefonumun kapalı olduğunu sanıyordum halbuki. Arayan numaraya baktığımda kaşlarım çatıldı. Numarayı bilmiyordum. Derin bir nefes vererek telefonu kulağıma götürdüm.

"Bİ DURUN AMINA KOYİM!"

"BİZ DE DİNLEMEK İSTİYORUZ YOONGİ HYUNG AMA DİNLEMEMİZE İZİN VERMİYORSUN NAPİYİM!"

"Hoparlöre al şunu Yoongi..."

"Of tamam... SİKTİR TELEFON AÇIK!"

"NE!"

"OHA AÇTI MI!"

"Ver şu telefonu gerizekalı..."

"Alo..."

Tanıdık olan sesler gözlerimi doldurmuştu. Ne kadar çok onları özlediğimi fark ettim o an... Onlardan nasıl ayrı kalabilmiştim ki bunca zaman. Nasıl onlar olmadan iyileşebilirdim ki...

"Alo."

"Ria, ben Seokjin. Telefonu açacağını tahmin etmiyorduk dürüst olmak gerekirse..."

"RİA AŞKIM SENİ ÇOK ÖZLEDİM NOLUR BİZİ DİNLE!"

"RİAAAAA SENİ ÇOK ÖZLEDİM!"

Arkada duyduğum Jimin ve Hoseok hyungun sesleriyle gülmeden edemedim. Çok özlemiştim onları.

"Dürüst olmak gerekirse telefonum kapalıydı. Ama sanırım ailemden birisi telefonumu açmış. Yoksa aramanızı görmezdim bile."

"Telefonu açan kişiye minnettarım o zaman."

"Çekil be şurdan! Olayı iyice dramatize ediyorsun... Alo Ria ben biricik hyungun Yoongi."

İstemsizce kıkırdadım. Hiç değişmemişlerdi. Yoongi hyung hala alfalığını koruyor gibiydi.

"Merhaba Yoongi hyung."

"Hiç uzatmadan sadede geleceğim. Gidip magazin haber sitelerinden birine girip Rianorya yazmalısın hemen."

"Hyung... Hala linç yiyorsam eğer görmek iste-"

"Hadi kapattım bakınca beni ararsın bayyy..."

Yüzüme kapanan telefonla derin bir nefes verdim. Usulca yatağa oturarak ellerim titreyerek de olsa arama motoruna Rianorya yazdım. Okuyacaklarım beni deli gibi korkutuyordu. Gördüğüm haber başlığı ile afallamıştım.