Karanlık Taraf

Beş Yıl

Gecenin ilerleyen saatlerinde arabasında giderken kararını verdi,beş yıl aradan sonra eski evine geri dönecekti.Dar sokaklardan birine girdi,bir barın önünde durdu.Arabasından indiğinde üstündeki siyah saten elbisesini ve siyah uzun,at kuyruğu yapılmış saçlarını düzeltti ve keskin bakışlı mavi gözleriyle sokağa bakındı "Beş yıl aradan sonra yine bu çöplükteyim demek..." diye düşündü ve bara girmek üzere sokakta ilerledi,siyah topuklu ayakkabılarının çıkardığı ses bu sessiz ve hafif serin olan sokakta yankılanıyordu.

Bu bar siyah ve altın rengiyle donatılmıştı,fazlasıyla kalabalık ve gürültülüydü.Kalabalığın arasından geçerek barmen masasına doğru ilerledi,boş bir sandalye buldu ve hemen oturdu.Elindeki siyah çantasını masaya koydu ve siyah orta uzunlukta saçları,uzun boyu ve siyaha benzer koyu kahverengi gözleri olan barmen ona doğru eğildi "Ne istersiniz?"

"Bence sen benim ne içtiğimi biliyorsun."

Barmen bu kadını dikkatlice süzdü ve bağırdı "Asena!"

"Doğru bildin Cenk,benim!"

"Beş yıldır neredeydin sen?!"

"Çok meşguldüm,cidden,işlerim başımdan aşkın."

Cenk bir bardağa Asena'nın önceden sürekli içtiği içecekten koydu ve uzattı "Hayalindeki gibi Uluslararası İlişkiler alanındasın değil mi?"

"Evet,başardım!"

"Adına çok sevindim!Beş yıldır seni öyle merak ettim ki,birden vedalaştık,gittin ve beş yıl senden haber alamadım,korkutucuydu!"

Asena içeceğinden bir yudum aldı "Bunun için üzgünüm Cenk,gelmek istedim ama yapamadım işte."

"Bugün pek bir şıksın,önceden böyle giyinmezdin."

"Teşekkürler,akşam bir davete katıldım da o yüzden."

"Davet yeri de buralara yakındı sanırsam?"

"Evet..."

"Eski yerimize,terasa,çıkmaya ne dersin?"

"Harika olur."

Merdivenlerden terasa çıktılar ve oturdular,manzarayı seyrederken konuşmaya devam ettiler.

Asena Cenk'e döndü "Eee sen neler yapıyorsun?"

"Ben bıraktığın gibiyim,pek bir değişiklik yok."

"Hadi ama illa olmuştur."

"Cidden olmadı,beş yıl önce nasıl bıraktıysan öyle buldun beni hala bu barın sahibiyim."

"Sen bir yakışıklılaşmışsın,var mı birileri?"

Cenk kendini gülmekten alıkoyamadı "Bunu senden duymak büyük bir şeref,kimse yok."

"Şaşırdım doğrusu,seni kaçırmazlar diye düşünüyordum."

"Onu bırak şimdi,artık yirmi dört yaşındayız."

"Vedalaştığımızda on dokuz yaşındaydık,eğlencenin dibine vuruyorduk resmen."

"Beş kişilik küçük grubumuzla..."

"Onlar şu an neler yapıyor?"

"Hepsi bıraktığın gibi,buradalar."

"Gerçekten mi?"

"Evet,beş yıl aradan sonra her şey değişmiş gibi hayal etmiş olabilirsin ama değişmedi,her şey aynı halde seni bekledi."

Asena gülümseyerek manzaraya daldı ve Cenk devam etti "Bu gece burada mı kalacaksın?"

"Bu gece değil,yarın sabah geleceğim ve bir hafta iznim olduğu için o bir haftayı da burada geçirmeyi planlıyorum."

"Yarın geleceksen evin-

"Yarın halledeceğim onu,beş yılın saçmalığını temizleyip rahatlayacağım."

"Nasıl istersen...Nerede kalıyorsun?Neler yapıyorsun?Anlat biraz daha merak ediyorum."

"Ünlü şirketlerden birinde çalışıyorum,bence güzel bir evim var,öyle... Burayı özlemişim..."

"Bizde seni özledik,bir gece birden vedalaşınca korkuttun bizi."

"Bunun için üzgünüm,gerekli sebeplerim vardı ama."

"Biliyoruz,gittiğin gecenin sabahı her şey ortaya çıktı."

"O...İtiraf etti mi?"

"Evet ama nerede bilmiyoruz şu an."

"Umarım belasını bulmuştur."

"Öyle deme..."

"Haklıyım."

"Haklısın ama ne bileyim işte."

"Boşversene...Ben daha fazla geç olmadan döneyim yarın tekrar geleceğim zaten."

"Sen bilirsin...Asena."

"Efendim?"

"Geldiğin için teşekkürler,seni özlemiştim."

Asena Cenk'e sarıldı "Buraya gelmem çok zor oldu,inan bana...Yarın tekrar geleceğim,numaramı bir kağıda yazmıştım,al." diyerek çantasından bir kağıt çıkararak Cenk'e uzattı "Tamamdır,haberleşiriz. Yarın daha detaylı konuşuruz." "Tabii ki konuşuruz."

Asena arabasına bindiğinde camdan sokağa son bir bakış attı,elleriyle alnını tutarak derin bir nefes verdi ve oradan ayrıldı.

Evine döndüğünde şarkı açıp soğuk bir duş aldı ve uyumaya karar verdi,canı uyumaktan başka bir şey yapmak istemiyordu.Beş yıl aradan sonra oraya dönmek onun için büyük bir adımdı ve onu hem fiziken hem de ruhen çok yormuştu fakat biliyordu ki yarın ve önündeki bir hafta onu daha fazla yıpratacaktı.

Odasındaki abajurunu kapadı ve karanlığa bürünen odada yavaşça yatağına doğru ilerleyip kendini yatağına bıraktı,tek istediği şey hiçbir şey düşünmeden uykuya dalmaktı.

Bu isteği başarısızlıkla sonuçlandı, gece uzun bir süre boyunca kafasından bir sürü düşünce geçti,hatta iç sesiyle kavga bile etti.Ne yapması gerektiğini bilmiyordu,geçmişle yüzleşmeli miydi?Yoksa görmezden mi gelmeliydi?Bu iç çatışmanın ardından her şeyi oluruna bırakmaya karar verdi ve yavaşça rüyalar alemine daldı...