Alle meisjes.
Echt alle meisjes.
Uit mijn klas.
Zijn verliefd.
Op die ene jongen.
Genaamd Jeffrey.
Behalve ik natuurlijk.
Waarom ben ik altijd anders?
Omdat je dat nou eenmaal bent.
Waarom kan niemand hem uitleggen dat hij zijn kop moet houden?
Omdat alleen jij dat kan?
Als iemand dit hoort, zeg dan dat ik hem negeer.
Want hij heeft het duidelijk niet begrepen.
Niemand kan het horen, dombo.
Maar echt al-le meisjes zijn op hem.
Dat kan je gelijk zien aan hun gezichten.
Ookal geven ze het niet toe.
En natuurlijk ben ik weer degene die niets voor hem voelt.
Ik voel me ook zo eenzaam.
Geloof ik vast.
Je hebt mij toch?
Die Jeffrey zit sinds de kleuterklas bij mij in de klas.
En ik kan het je zeggen.
Hij is de gekste, raarste, arrogantste, irritantste en romantischte (voor de andere meisjes) jongen, ter wereld.
Nou ja, ik sta op nummer 1.
En hij op nummer 2.
Behalve dat romantischte dan.
Want dat ben ik totaal niet.
Ookal twijfel ik of "romantischte" wel bestaat.
Misschien is dat een beetje té overdreven.
Dat hij dat "ter wereld" is.
Maar ja, hij is dat wel.
Voor mij.
Behalve dat romantischte.
Okay, misschien is hij wel een beetje romantisch.
Maar ik val dus duidelijk niet op hem.
Ja, vast.
Iedereen valt voor hem.
En jij, Anna, gaat ooit ook voor hem vallen.
Als je je best ervoor doet.
JE LEEST
Too Weak
Short StoryWie ben ik? Ik ben Anne. Ik ben een mislukkeling. Ik ben een sukkel. Ik ben een nerd. Ik ben te dik. Ik ben lelijk. Ik ben niet genoeg. Ik ben altijd de slachtoffer. En bovenal: Ik ben te zwak. Te zwak om mezelf pijn te doen. Ookal wil ik het ziels...
