Ik was gestopt.
Met snijden.
Voor kamp.
Zodat niemand het hoefde te zien.
Maar daarna was ik weer begonnen.
Na kamp.
Maar nu.
Nu ben ik gestopt.
Waarschijnlijk voor lang.
Omdat het zomer gaat worden.
En dan draag ik korte mouwen.
Ik snijd alleen mijn linker arm.
Dus dat is al een opluchting.
Maar ik hoop.
Voor iedereen.
Dat niemand hem gaat zien.
JE LEEST
Too Weak
Short StoryWie ben ik? Ik ben Anne. Ik ben een mislukkeling. Ik ben een sukkel. Ik ben een nerd. Ik ben te dik. Ik ben lelijk. Ik ben niet genoeg. Ik ben altijd de slachtoffer. En bovenal: Ik ben te zwak. Te zwak om mezelf pijn te doen. Ookal wil ik het ziels...
