ကျွီ...
ငိုနေရင်း တံခါးဖွင့်သံကြားလို့ ကြည့်လိုက်တော့ အရမ်းချောတဲ့လူတစ်ယောက် ဝင်လာတာ တွေ့ရတယ်
"ခင်ဗျားက ဘယ်သူလဲ
ကျနော်ကို ဘာလို့ ဖမ်းထားတာလဲ
ပေးစရာလဲ ပိုက်ဆံမရှိပါဘူး
ဆင်းလဲဆင်:ရဲပါ..ပါတယ်"
"ကိုယ်က အဲ့လောက်တောင်မွဲသွားတာလား ကလေးလေး"
"ဟင်"
ဟက်..ကလေးလို့ခေါ်လိုက်လို့ အံ့ဩ သွားတာလေးကချစ်စရာလေး
"က ..ကလေးလေး"
"ဟိုမှား...လူမှားနေပြီဗျ"
"မမှားဘူး ကိုယ်က ကလေးကိုချစ်လို့ ဖမ်းထားတာ"
"ကျနော်မှမချစ်တာ...ခများအကြောင်းလဲမသိဘူး"
စက်..ကလေး အပြောကြောင့် ဒေါသထွက်လာပြီးကလေးကိုအတင်းဖက်ကာအော်ပြောလိုက်တယ်
"ကလေး မချစ်လို့မရဘူးချစ်ကို ချစ်ရမယ် မင်းက ငါ့အပိုင်!!"
"ငါတစ်ဦးထဲရဲ့ အမြဲတမ်းအပိုင်ပဲ !"
"ဟင့်...အင့်..."
ရင်ခွင်ထဲက ကလေးကရှိုက်ပြီးငိုနေလေရဲ့
"ငိုလဲမတတ်နိုင်ဘူးအရမ်းချစ်လွန်းလို့ပါ မကြည်ဖြူလဲခေါ်ထားပါရစေ"
ဆိုပြီးဖက်ငိုလာတဲ့လူကြီးကြောင့်ရော်ရော်သနားလာရတယ်
'သူ့ကိုကြောက်တာကကြောက်တာပဲသူငိုတော့လဲစိတ်မကောင်းဘူး
ငါ့မှာလဲဘယ်သူ့မှရှိတာမဟုတ်ဘူးသူနဲ့နေလဲဘာမှမဖြစ်လောက်ပါဘူး'
ရော်ရော်လဲပြန်ဖက်ပြီးေပြာလိုက်တယ်
"လူကြီးရော်ရော်နေ .. နေပါ့မယ် ဟို..ဟိုလူကြီးက မငိုတော့ နဲ့ လေနော်"
"တကယ်လား ကလေး ကိုယ်ပျော်လိုက်တာကွာ
ကိုယ်ကလေးကို ချစ်တယ် မြင်မြင်ခြင်း ချစ်ခဲ့တာ "
"ဟို..လေ..လူကြီး..ဟို...အဲ့လို မပြောပါနဲ့ မနေတတ်လို့ပါ"
'ဟက်.. ကလေးက ရှက် နေတာပဲ'
"အင်းပါ...ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်ကို 'ကိုကို 'လို့ခေါ်ရမယ်"
"ဟို...အာ ... အင်း...အင်းပါ "
'ရော်ရော် ငြင်းချင်ပေမဲ့ ပြိုတော့မဲ့မိုးလိုမျက်နှာကြောင့်သဘောတူလိုက်ရတယ်'
"ခေါ်ကြည့်ပါဦးကလေးရဲ့"
"ကို ကို"
"ကလေးအကြောင်းကိုကို့ကိုပြောပြ"
"ကလေးကမိဘမဲ့ပါေကျာင်းတက်ဖို့ေငွလိုတာေကြာင့်ေကျာင်းနားပြီးဒီနေ့မှအလုပ်ထွက်လုပ်တာပါ"
"ကလေးနာမည်နဲ့အသက်ကကော"
"ရော်ရော့်နာမည်ကဇင်ရော်လင်းပါအသက်က18နှစ်"
"ကိုကိုကရော"
"ကိုကိုကစက်နေရောင်လင်းအသက်22နှစ်"
"ကလေးကျောင်းပြန်တက်မလား"
"ကိုကိုသဘောပါ "
"ကလေးကျောင်းပြန်တက်နော် "
"ဟုကဲ့"
