Ik zit in de studie aan het raam...
Mijn hoofd ligt op de bank met men armen eronder...
Ik kijkt naar buiten...
Ik staart maar
Vogels vliegen heen en weer
vermoeid dat ben je...
Het is stil....
De ogen gaan zachtjes dicht..
Het licht zie ik nog
En nog wat vlekjes en streepjes
Het is mooi...
Maar ze gaan weer open
Maar waarom?
Dat wist ik niet ...
Wat voelde ik nu...dat gevoel gaat niet weg...
Het is iets dat nu ringkt
Maar wat ik wel weet is...dat de schoolbel weer klinkt...
Spijtig, Ik had liever blijven liggen en nog wat rusten van de dagen die ik had...
Maar ik kan er niks aan doen want we moeten toch weer naar de les zoals altijd..
Nou ja maak niet uit het zal net hetzelfde zijn in de les..
Weer staren en denken wat voor zin mijn leven heeft...
