Hissetmek İstiyorum

Seni Hissettim

Ninni söylemeye başladım, gözlerini kapattı, dizime yattı ve uyudu, ne yapıcağımi bilemedim, nedense içimden geleni yaptım, saçlarını okşadım ve ninniye devam ettim bende uyuya kalmışım, uyandığımda arkamdaydı ve sarılıyorduk, uyanık olduğunu anlamıştım ama hiç bozmuyordu kalktım ve bana
-ilk defa birini hissettim annemi, ardından seni, seni hissettim...
Dedi, yeni tanışmıştık ama nedense ona bağlanmış hissediyordum,

kendime gelmem lazım, kendime gelmem lazım...

Hiçbirşey demeden telefonuma baktım, saat 5. 15 idi daha öğretmenlerin gelmesine vardı yani, tek düşündüğüm şey bu gün Leyla hoca okulda olmayacaksa nasıl çıkacağımızdı, hala yatıyorduk kalktım.
-Nasıl çıkacağız burdan dedim.
Üzgün gözüküyordu, biraz karamsar ve yeni uyanmış.

Yeni uyanmış hali çok hoştu nedense, gözlerinin rengi daha bi değişik ve güzel geliyordu. Saçları, Saçları dağılmış herbir yana, yüzüne düşmüş bi şekilde oturuyordu minderde. Sesi... Sesi çok güzeldi anlatılamayacak derinlik vardı bende onu hissettim, tek bildiğim şey bunu belli etmemem gerek yeni tanıştığım biri ile bu kadar yakın olamam sonuçta.
Gözlerime baktı ;
-Bilmiyorum nasıl çıkacağız, geçen kaldığımda leyla hoca okuldaydı açtı bana kapıyı, bu odanın anahtarı sadece onda var diye biliyorum. Dedi iyice karamsarlaştım telefonda çekmiyordu. Mert konuşmaya devam etti.
-korkma çıkarız illaki müdürde filan vardır anahtar, tabi müdürün burda işi olursa çıkarız. Dedi
- iyide tüm hafta sonunu burda mı geçiricez, yemek yemeden, su içmeden, tek başımıza? Diye sordum endişeliydim okula yeni geldim kimseyi tanımıyorum tabi ki endişelenmem gerekiyordu.
-cumartesi günü müzik grubu toplanacaktı sanırım. Dedi bi an rahatladım küçük bir umut bile önemliydi ayrıca burası fazla havasızdı üstte dışarıya bakan camlar vardı, yüksekteydiler ama açılırlardı en azından hava alırdık, Mert'e söyledim
-boşver şuan çok sıcak burası hiç çıkamam dedi.
Bi an aklıma geldi baddaniye vardı üstümüzde.
-bu baddaniye nereden geldi buraya? Diye sordum
-E Leyla hocanın odası burası hemen yanda bi oda daha var orasıda kişisel odası, baktım uyuyorsun kucağımda kalktım baddaniye aldım örttüm üstümüze.
-Ne sen birlikte yattığımızı biliyordun ve farklı bir yere geçmedin mi? Diye sordum sinirli bi şekilde.
-çok güzel uyuyordun dayanamadım. Dedi masum ve suçunu kabullenircesine.
Bi sandalye çektim ve camı açmaya çalışıyordum Mert ayağı kalktı yanıma geldi.
-in aşağı düşeceksin şimdi. Dedi
-Ya bi gidermisin, açarım ben derdemez dengem kayboldu Mert'in kucağına düştüm beni kollarının arasına alarak korudu ama kafasını çok kötü bi şekilde vurmuştu. Hemen kalktım ve iyimisin diye sordum, oda ayağı kalktı bana baktı yüzümü ellerinin arasına alarak birseyin yok değilmi dedi endişeli bi şekilde.
-H-hayır yani sen, kafasını vuran sensin, sağlık çantası felan varmıdır burda birsey yapalım dedim. Ve kafasının hafif bi şekilde kanadığını gördüm.
-kafan kanıyor dedim bağırarak
- dur korkma şimdi pamuk tutarım geçer dedi. ve sağlık çantasını getirdi, ellerime bazı ilaçları aldım ve pansuman yapmaya başladım tam kafasına tutarken ellerimin üstüne ellerini koydu bu kadar korkma geçer, yapmana gerek yok bu kimyasallar belki eline zarar verir dedi.
Kendisinide umursamıyordu bu.
-hayır bunlardan birsey olmaz ve ellerimi bırakırsan daha çabuk olur dedim.
-tamam, pardon dedi ve pansumanı bitirip pamuk ile kanayan bölgeyi muhafıza ettim.
-hocanın bölümünde küçük dolap var belki yiyicek biseyler vardır açmısın dedi.
-Yeni uyandım pek canım istemiyor sen ye istersen. Dedim
-peki benimde iştahım yok zaten yinede bakalım ne var?
-tamam bak sen dedim ve icerdi gitti
-vayy hocaya bak, sanırsın çok büyük bir deprem olcak, sığınak hazırlamış buraya, erzakları yığmış dolaba maşallah. Hah noodle vaar dedi çocuk gibi sevimliydi aslında güldüm ve tamam hadi gel dedim.
Armut minderlere yine yattı ve baddaniyesine sarılarak gözlerini kapattı.
Bi an yanına gitmek istedim, ona sarılmak istedim. Aniden kalktı ve bana yaklaştı ikimizde oturuyorduk
-dün geceki ninni için teşekkür ederim dedi. Egolu birine göre güzel ve zor bir teşekkür dü.
-rica ederim, yani sesim pek güzel değildir ama isteyince söyledim işte. Dedim utanarak.
-çok güzeldi dedi zarifce fısıldayarak yüzü yüzüme çok yakındı nedense, sıcak nefeslerimiz tenimize değdiği anda geri çekildik. Devam etti
- Yani sesin çok güzeldi, duyduğum mükemmel seslerden biriydi dedi ve sanki içinden geçirecekken yanlışıkla dışından söylemiş gibi keşke her gece dinleyebilseydim o sesi. Dedi
Bi an icimden (uçmayımı öğrendin mübarek yürümüyor, koşmuyor, uçuyorsun) diye geçirdim komiğime gitti düşüncelerim kendi kendime sırıttım. Bi anda ikimizde birbirimize baktık gözleri gözlerime değerken her dakika daha içinde kayboluyordum.

Ben aşka inanmam hele ki ilk aşka asla inanmam, aşk sadece bir takıntıdır gelir ve gider bu yaşıma kadar aşkı asla hissetmedim, nasıl bir his olduğunu asla anlayamadım. Aşk nasıl bir his? Aşk nasıl bir duygu? Aşk ilk kez göz göze geldiğin o anmı?
Aşk ilk kez tadına vardığın o duygularmı?
Yoksa Aşk onu hissetmek mi?
Yada sadece bir takıntımı?
Sence aşk neydi? Hangi hislerdi? İçimizde kalan hangi hisler? Hangi ışık? Hangi karanlık? Aşk neydi? Hangi duyguydu?...

Sanırım Mert'e hissetmek konusunda haksız davrandım asıl hisleri bilmeyen ben iken nasıl birine hisleri öğretebilirim, o bana hissettim derken ben ona nasıl hissettirdim?, neyi hissettirdim? Hangi duyguyu hissettirdim bu soruların cevabını ancak onun hissettiğini hissettiğimde anlayacağım inanmadığın bir şey nasıl hissedilir?

O an kapı açıldı müdürdü kapıyı açan sanırım kamera kayıtlarından farketmişti bizi kontrol edip dışarı çıkardı o an Mert'in uzak durmaya başladığını ve gözlerini sürekli kaçırdığını fark ettim artık bana bakamıyordu. Peki ya ne oldu ki şimdi ne değişti o odadan çıkmamızmı? Onu daha tanımıyorum bile 5 günde bu kadar nasıl yakın olabildim ki bunu yapmamalıydık...