First Lady

001

Chapter 01: They have met.

Amora Amadeo.

“Shocks! Ang gwapoooo talaga ni Mr. Noah, parang i want him as. . .” Zoe said then looked at me habang tinitignan din ang pictures nung future president na si Noah ba ‘yon? Ano na naman ito? Gwapo naman siya pero bakit tila kilig na kilig sila dito. Nagawa pa nilang purihin ang isang ito, kilala ba sila niyan?

“Joke. sayo lang pala ‘yon,” natatawang sabi niya. kaya sinamaan ko naman siya ng tingin. I don't like him, I don't even know him sa personal tapos biglang sasabihin na akin ‘yon. I don't own him, he don't owns me.

“Shut up. I don't like him,” hindi ako ngumiti dahil bakit ako ngingiti? Who is he para ngitian ko. at sanay na sila sa akin kahit pa sumimangot ako d’yan magdamag.

“Ate, paano kung manligaw siya sa’yo?” tanong naman ni Sofia, kinuha niya ang hawak ni Zoe na phone.

How? He doesn't even know me.

Masyado siyang gwapo para sa akin. I don't like him either— ay basta, hindi ko siya bet. I don't like him, okay. Basta ayoko sakanya. Ayoko sa maputi. Ayoko sa mari-risk ang life. Ayokong ma-byuda agad, gano'n.

Generous daw ‘yon. I don't care. Hindi naman porke magiging president siya is magugustuhan ko na siya. I hate being First Lady. Mas madaming gawain pa ang first lady kaysa CEO. Hindi ko ata kakayanin na araw araw ay makihalubilo sa iba. I don't like it. they don't even like me, so why would i waste my time on them?

Ang CEO company lang pinapatakbo. eh, ang first lady buong bansa! Like— mas okay na siguro ako dito kaysa mag hirap ako ’no. hindi ko kailangan mag hirap kung kaya ko naman umupo lang d’yan sa opisina ko at magpaabot ng kape, ng mga foods. Right.

“As if. hindi mangyayari ‘yan, hindi niya ako kilala. At hindi ko siya gusto.” sabi ko saka bumalik sa ginagawa kong papers. Nasa bahay kasi ako ngayon mamaya pa ako pupunta sa office ko. At itong mga ito ay kanina pa nangugulo sa akin.

Kinukulit ako ng mga ’to. Sabi nila, labas daw kami eh. sa dami kong ginagawa, parang akala mo naman tinutulungan nila ako sa mga ginagawa ko. e, ang nasa isip lang nila ay labas. Mag mall, shoppings, kumain pero ang tulungan ako? Nah! Ni-hindi nga nila magawang tulungan ako sa pagpapatakbo ng kumpanya ko e. Mabuti na rin ‘yon, nang wala akong kahati. But i gave them what they needs.

“Anong hindi ka niya kilala? Ate, baka naman nakakalimutan mong B ka. I mean, tayo! Nangunguna ka pa nga sakanya sa pinaka mayaman dito, tapos sasabihin mong hindi ka niya kilala, sinong niloko mo ate?”

I chuckled. Iba rin ’tong mga kapatid ko.

“B— what?” Elora asked.

Natawa naman ako dahil hindi niya alam ang B na sinasabi ni Sofia. Minsan sumasakit ang ulo ko sa tatlo na ’to. Nakakaloka. Akala ko ay nagkakaintindihan sila pero hindi pala. Buong akala ko lang talaga. But look at them now?

“As in, baliw. joke!” Sofia joked at nag high five pa ‘yong dalawa. oh, hindi ba? minsan magkakasundo sa kalokohan pag ako na yung kinukulit pero kapag ganito naman. Bahala na silang tatlo.

“Billionaire, Elora. You just come home from another country and it's like that.” dagdag pa ni Sofia sabay tawa. Tinanguan naman sila ni Zoe.

She laughed, “Oh sorry na! I’m just curious. But, anyway ate amora. can we just—”

“Huwag mo akong english-in. nasa pinas ka.” tinapat ko ang kamay ko mukha nito at umiwas naman agad ang gaga. Halatang ayaw nang ginaganon siya e. Malinis naman ang kamay ko kumpara sa mga mukha ng mga haters.