Hayat Gibi

53 10 1
                                    

Siz:

Ne zaman başladı bilmiyorum

Ben küçüktüm işte

Daha ilkokula yeni başlamıştım

Daha o zamanlardan beri ailem benden hoşnut değildi

Hatta doğduğumdan beri

Soluk tenim ve kararmış gözaltlarım beni çirkin gösteriyordu sanırım

Babam benden her zaman çekinirdi

Bunun farkındaydım

Annem arkadaşlarına hiç bahsetmezdi

Misafirler gelince beni odama kilitlerdi

Daha küçücüktüm ama istenmediğimi biliyordum işte

Utanıyorlardı benden

Okulda da hiç sevilmedim biliyor musun

Ne arkadaşım vardı ne konuştuğum herhangi biri

Korkuyorlardı benden

Dalga geçiyorlardı

Mezardaki ölüler bile benden daha canlı duruyormuş hyung

Sanki biliyorlardı

Ben istemedim bu ten rengine sahip olmayı

Bu kadar dışlanmışlığın arasında içime kapandım işte

Ne kimse sordu ne de merak ettiler

Bunu istiyormuş gibiydi herkes

Sonra hyung ben daha 9 yaşındayken

Annem ve babam seni evlat edindiler

Ben onlar için büyük bir hayal kırıklığıydım

Ama sen öyle iyi geldin ki onlara

Kızamadım bile yüzleri gülüyor diye

Senin geldiğin gün ilk defa görmüştüm annemin gülüşünü

Onunda dişleri küçüktü ve damağı görünüyordu gülünce

Bana bir kere gülmeyen kadından almışım gülüşümü

Öyle de güzel gülmüştü ki, kıskanmıştım işte

Zaman çok çabuk geçti

Sen benden 4 yaş büyüktün

Bütün ortaokul hayatım senin gölgende geçti

Yoongi yoktu

Tahyung'un üvey kardeşi vardı

Sanki üvey olan benmişim gibi

Üzgünüm hyung

Çok üzgünüm

Benim ortaokulum bitti senin de lisen

Üniversiteye geçince çok meşgul olmaya başladın

Ki zaten hep ders çalışıyordun

Nasıl görecektin ki

Annemin her gece odama gelip ne kadar işe yaramaz oluşumla ilgili cümleler kurduğunu

Küfürler savurduğunu

Bazen de gözü dönüp bana vurduğunu

Nereden bilecektin

TaeHyung:

Yazıyor...

(Görüldü)

Siz:

Hyung

Neden liseyi açıktan okuyorum biliyor musun

Annem ve babam artık benden utanmasın diye

Ben hayatımı feda ettim onlar için

Sadece başımı okşasınlar diye

Bir kere aferin desinler diye

Tek bir kez gözlerime gururla baksınlar diye hep uğraştım

Bazen olmuyor işte hyung

Açılan yaralar kapanmıyor

Zorla sevdiremiyorsun kimseye kendini

Ailen de olsa

Bunu fark edince de vazgeçiyorsun işte

Her şeyden

Özür dilerim hyung

TaeHyung:

Yazıyor...

(Görüldü)

Siz:

Hyung

Hiç anlatmamışım gibi davran lütfen

Özür dilerim

:(

I TOLD YOU/ YoonminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin