Selamm
Öncelikle kitabın adını değiştirme kararı aldım "Arsen" ismini çok beğenmiştim ama dün instagramda gezerken "Karya" ismini gördüm anlamına baktım "Tanrının kişiye iyilik getirmekte olan, kurtarıcı" anlamına geliyormuş . Çok beğendiğim için böyle oldu kısacası . Umarım siz de beğenirsinizz 🖤🖤
Odama geçtiğimde hemen okul kıyafetlerimi çıkarttım . Tam elimi yüzümü yıkamaya gidecektim ki oturma odasından bağırma sesleri geliyordu .
-Ne demek burdalar ya bir şey olsaydı ona ne yapacaktık Ramazan söylesene bana !
-Sen kabul etmedin mi bu evliliği her ne olursa olsun biz buraya kadar her şeyi beraber kabul etmedik mi Gülcan !
-Hani kurtulmuştuk hani artık izimiz yoktu ne oldu da birden karşına çıktılar ?
Yavaş yavaş oturma odasına gittiğimde ellerim titriyordu neredeyse çocukluğumu hatırlamıştım .
Annem ve babam aynı anda bana baktıklarında ne olduğunu anlamak istiyordum . Annemin gözleri kıpkırmızıydı babam nefes almakta zorlandığında yanlarına gittim .
"Anne baba ne oluyo ?"
Babam ve annem birbirlerine bakıp duruyolardı . Babam derin bir nefes alıp konuşmaya başladı .
"Yok bir şey kızım annen yine bir şeyleri kafasına tıkıyor her zamam olduğu gibi .
"Ne zaman bitti ki kavgalarınız abim gitti kurtuldu peki ben ? Bir kere de biz sürekli kavga ediyoruz bu kızımız nasıl etkileniyor diye düşündünüz mü söylesenize ?
Annem konuşacaktı ki lafinı kestim
"Abim her gün arkadaşlarıyla dışarı çıkardı hep özenirdim , hep izin isterdim ne zaman izin verdiniz ? Düşünün ya abim siz kavga ettiğinizde kapıyı vurup çıkıyodu ben de odama gidip ağlıyordum . Mahvettiniz beni siz , çocukluğumu mahvettiniz !"
Babam başını eğmişti ve konuşmaya başladı .
"Biz seni mahvettik kızım tek senin çocukluğunu değil biz senin tüm hayatını mahvettik .
Gözlerim dolduğunda odama gittim çantamı doldurup evden çıktığımda ikisi de bir şey diyemedi .
Hava nerdeyse kararıyodu sokakta kalamayacağıma göre Rabia'nın yanına gitmeyi düşündüm . Telefonumu açtım ve Rabia'yı aradım .
"Alo Rabia napıyorsun ?"
"Ne yapayım valla oturuyorum öyle , sen ?"
"Ben annem ve babamla biraz atıştım da eve gitmek istemiyorum size gelsem sorun olur mu ?"
"Gel hemen niye soruyosun manyak ."
"Ben gelene kadar telefonu kapatma korkuyorum ."
"Kapatmam tamam aşk."
Bu zamana kadar kendi başıma akşam dışarı çıkmamıştım daha doğru çıkmama izin verilmemişti .
"Rabia biliyor musun ilk defa tek başıma akşam dışarı çıktım ."
"Bu zamana kadar hep sustun Karya şimdi sesini çıkarmaya başladın keşke bunu önceden yapsaydın ."
"Onları kaybetmekten korkuyordum , aile sonuçta bir gün bana kızarlar diğer gün severler diye düşündüm ama ben hep arka plandaydım Rabia ."
"Hatırlıyorum seni lisenin ilk günü sessizdin kimseyle konuşmazdın neden peki annem ve babam bir şey der diye korkuyordun değil mi ? "
"Evet bana hep arkadaşlık gecici derlerdi ailen yanında olur dediler ama hiç yanımda olmadılar ."
