Hello, Again My Husband

HAMH 3

Warren POV

Kinausap ko si James sa Bar pero ayaw makinig sa explanation ko at nalaman ko rin na pupunta sya ng U.S

"Bakit ba ayaw mong makinig Pare?" Galit na sigaw ko kay James

"Bakit pa? Para saan pa? Nakita ko naman kung paano niyo ako pinagtaksilan ng asawa ko" galit din na sambit ni James

"Tarantado ka pala eh" tyaka ko siya sinuntok baka sakaling magising siya sa kahibangan ko

"Mas tarantado ka! Asawa ko sinulot mo? Ngayon gusto mong makinig pa ako sa'yo?" Balik na sigaw niya at sinuntok din ako

"Ang hirap sa'yo ang kitid ng utak mo! Sarili mo lang ang pinaniniwalaan mo tarantado! Iyong asawa mo nahihirapan ng dahil sa'yo" sigaw ko sa kanya habang nagpapalitan kami ng suntok

"Hindi pa ba kayo masaya lumayo na nga ako diba?"

After ng insidente sa bar kinabukasan pinuntahan ko ang bahay nila but to my surprise nakita ko si Mitch na may kasamang lalaki habang naglalakad

"Warren? Anong nangyari sa mukha mo?" Gulat na sambit ni Mitch ng mapansin niya ako

"Ah ito ba? Wala ang 'to" sabi ki naman sa kanya

"Ah Warren this is Greg Wattson"

"Pare" Sabay tingin ko sa lalaking kasama nya at tumango din siya bilang sagot

"Bakit ka nga pala nandito?" Tanong niya sa akin

"I have something important to tell you"

"Ah Greg salamat sa paghatid" pagpapaalam ni Mitch doon sa kasama niya

"No problem, see you then"

Pagpasok namin sa bahay nila tinanong nya ako

" What do you want? Coffee? Juice?" Uneasy na tanong ni Mitch

"No need hindi din naman na ako magtatagal I'm here because I want to apologize to you"

"Its okay, alam ko naman na walang nangyari, wala namang sa gusto sa nangyari" hindi ko talaga maintindihan si James kung bakit ayaw niyang makinig kahit kay Mitch man lang

"Yeah. Nahimatay ka lang " "Oo nga pala bago ko makalimutan kung bakit ako nandito kasi gusto kong ipaaam sa'yo na aalis si James patungong U.S" Pagkasabi ko nun ung magaganda nyang mata biglang nanglaki at umiiyak na sya

"W-what?! It cant be! Akala ko ba kailangan niya lang ng space pero bakit kailangan niya pang umalis? Did he hate me that much?" Umiiyak na sabi ni Mitch

If James only listen to us then Mitch won't be like this

"Mitch wag ka ng umiyak pwede mo pa naman siyang mapuntahan sa Airport" sabi ko sakanya

"Anong oras Flight nya?" Mitch

"6 pm pe-----" hindi ko natuloy ung sasabihin ko kasi biglang may tumawag sa akin

"Hello" "Yes" "Im coming" "15 minutes" pagsagot ko doon sa emergency call and I guess hindi ko na masasamahan si Mitch sa Airport

"Mitch alis na ako ha sana maayos nyo na yang problema niyo ni James "

Mitch POV

Nang mapansin ko ang oras it's about 4:30 pm kaya nagprepare na ako papuntang airport at sumakay sa  airport kahit na hindi ako ganoon masyado marunong magdrive "Baby pupuntahan natin si Daddy ha" 5 p.m. na pero madilim na ang kalangitaan kaya minadali ko ang pag dra-drive ng biglang bumuhos ang ulan kaya hindi ko masyado makita ang daan ng biglang may tumawag sa telepono ko kaya kinuha ko yung cellphone ko and sinagot ko iyong tawag

"Hello?"

("Mitch... Can I invite you to our openning?") Greg

"Sure .. Ahm what ti---- Aaaay!"

"BOOOOGSSH!" (Sound effect kunyari)

"James..... Baby.. I love you" sambit ko kahit na nahihirapan na akong huminga

("Mitch! Mitch! Mitch are you okay?" Nag aalalang boses ni Greg ang narinig ko bago ako nawalan ng malay