Even Miles Apart

4 years til forever.

"Mommy! Where is my toy car?" That's my little angel. Kyle Martinez. He's 4 years old na. Ang likot-likot niya super. Pero mabait yan.

"Baby try looking at the couch."

After ko siyang ipanganak 4 years ago I cut my ties with them. Including Manager Ree na alalang-alala nung hindi na ako nagpaparamdam. Pero kahit na anong gawin kong limot sa kanya, sa tuwing matititigan ko ang baby ko bumabalik sakin lahat. I guess ganon na talaga. Anyways, ama naman siya ni Kyle eh. Kaya ganon talaga.

"Mom! I'll go ahead na po sa car. I'll wait for you there po."

"Sure thing baby. I'll just finish this up." Tinapos ko na yung pagpapack nung mga things niya. Ewan ko ba sa batang yun. Excited masyado makapunta sa isang concert-for-a-cause. Sabi niya excited siyang makita in person yung singer na si Lyke. Hindi ko kilala yung Lyke na yun pero yung baby ko kilalang-kilala niya.

Pagkatapos kong ipack yung mga gamit niya eh pumasok na ako ng sasakyan at pinaandar yun.

"Mommy, I'm so excited na po." Masayang sabi niya sakin.

"Really? Wow ang cute ng baby ko oh. Excited na excited para imeet yung idol niya."

"Mommy, when I grow up I wanna be like him ok?"

"Like what baby?"

"Like him po. Singing and playing."

He reminds me so much of his dad. I smiled at him the nodded.

Nakarating na kami sa venue. Ang raming tao. Hinawakan ko yung kamay ni Kyle para hindi siya mawala. Lumapit kami dun sa entrance at pinakita yung ticket namin. SVIP yung binili ko na ticket para talagang harapan kami. Pagkatapos sa pila ay dumiretso na kami sa upuan namin.

"Kyle, ahhm kelangan ko lang mag-cr baby. Is it ok if aalis muna sandali si mommy?"

"It's ok mommy. I'll stay here lang po."

"Good boy. Sige alis na muna ako sandali ha? Miss I'm Francesca Martinez, and this is my son. Can you look after him for a while? I just need to pee. Sandali lang naman eh." Sabi ko dun sa isang staff.

"Ok po miss Martinez. Yunf cr po nandun lang sa may dulo. Turn left lang po."

"Ok. Thank you ha?" Umalis na ako agad. May silbi talaga ang apiledo ko. Lakas makahatak eh.

Pagkatapos ko magpee ay bumalik ako agad sa upuan namin. Habang naglalakad ako ay pansin ko na magsisimula na yung concert. Pagdating ko sa upuan namin ay laking gulat ko ng makitang wala dun si Kyle.

Nasaan ang anak ko???

"Hey you! Where the fuck is my son?? Di ba sabi ko na babalik rin ako kaagad?? Asan siya???" Nagpapanic na ako.

"Ma'am calm down po. Pinapahanap na po namin ang anak niyo."

"How the fuck will I calm down?? It's my son that is fucking missing here!! Damn !! Kyle !! Baby where are you??"

Then the concert begun. May nagsisimula ng magplay dun sa malaking projector sa gilid ng stage.

The video begun.

"Hoyyy! Louie!! Wag ka ngang tumunganga jan! Practice na dali ! Maabotan ka pa ni Manager Ree sige ka!"

"France baby ok lang yun. High blood ka masyado eh. Kalma lang kasi. Ok lang naman yun eh."

"Alam niyo naman na strict si Manager Ree pag practice diba? Get your head in the practice dude!"

"Uyyy uyyy. Louie alis alis jan. Makaakbay ka sa babe ko wagas ha?"

"Ahaha. Selos ka Luke? Aminin na kasi!"

"H-ha? Anong aaminin ko? Psh. Puro ka kalokohan."

Nagpatuloy lang yung video hanggang mapunta yun sa scene kung saan I confessed to Luke sa airport. Maraming napaiyak. What the heck??? Anong nsngyayari?? Tas biglang may kumanta na maliit na boses dun sa stage. Pagtingin ko si Kyle! Anong ginagawa niya jan?

"Kyle! Baby, get down here.!" He.just continued singing 'Right here waiting by Richard Marx.'

"Mommy get up here po!"

"What are you doing?" Umaktyat na ako sa stage. Nakakahiya. Then he grabbed my hand.

"Mommy, it's daddy's turn to sing to you now." Nanlaki yung mga mata ko. Pero sure ako na may something sa concert nato.

"Baby what-" Napahinto ako ng may biglang kumanta sa likod ko. My eyes widened.

"I wanna make you smile,

Whenever you're sad.

Carry you around when your arthritis is bad,

All I wanna do,

Is grow old with you."

Napaiyak ako. It's him! Goodness it's really him right now in front of me. Nang matapos siyang kumanta ay lumapit siya sakin. He wiped away the tears in my eyes and he looked straight to my eyes.

"France, I know I've been a jerk. I know I have hurt you. But France, all those years I held my myself from calling or texting you kasi takot ako na baka hindi pa ako karapatdapat sayo. I stayed away from you yes, but France I never left you for good. Everything that has happened to you for the past years I know all of it. Kahit ang Duffel alam yun. Nakatingin lang ako nun sayo mula sa malayo. Kahit nung pinanganak mo si Kyle andun ako sa labas. You don't know how much I miss you since I left." My tears won't stop from flowing.

"You didn't say you love me." Sabi ko sa kanya.

"No, everyday sinasabi ko yan sayo. Hindi mo nga lang marinig kasi pabulong ko lang sabihin. But when you confessed that you love me, it was like a dream come true. I love you so much Francesca Martinez. And yeah France, please spend the rest of your life with me." Tas lumapit yung baby ko. May kinuha siya sa bulsa niya tas ibingay saki. It's a ring! Oh my! A ring!

"Mommy, please marry daddy. Ayoko na po palaging maglaro with him na wala ka." What? They were playing? Napatingin ako kay Luke.

"Kapag nasa labas siya nakikipaglaro ako sa kanya. Patago nga lang. I said everything to him. At first ayaw niyang maniwala. But in the end daddy na tawag niya sakin. He's a smart kid. I love him. Now babe, please marry me." Lumuhod siya yung mga tao napasinghap. Pagkatapos napaiyak.

"Luke, ang tagal kong hinintay yan. And yes ! I will marry you!" I hugged him after that. Then inilgay niya yung singsing sa finger ko. I looked at him and smiled. He kissed me lightly then tumingin kami dun sa audience. Ang daming napapiyak. Ang dami ring nakangiti tas naka-aprub na sign.

"Mommy,uwi na po tayo. Ang ingay na po dito eh." Nagrereklamo na ang baby namin.

"Yes baby." Tas unti-unti na kaming bumaba mula sa stage. Sinalubong kami ng staff mula sa backstage. And daming nag-congratulate sa min.

Tuluyan na kaming lumabas ng stadium.

Alam ko na marami papa kaming pagdaraanan. My ups and downs man kaming lalabanan alam ko na kaya namin yun. And just the thought that no matter how far we are from each other, I know that he will cross the distance for us.

With God's grace and love to me and to my family, I know we will live happily ever after.