What are we now?

49 2 0
                                    

Nagising ako kinabukasan na parang may mabigat sa may tummy ko. Minulat ko yung mga mata ko at tiningnan kung ano. Nanlaki yung mata ko ng makitang braso yun. I slowly faced the person beside me at mas lalong nanlaki yung mata ko ng mapagsino ang katabi ko na walang saplot, si Luke! Then I remember what happened last night. It was enchanting!

I gently traced his nose down to his soft lips. Unti-unti siyang dumilat at napatitig sakin. I don't know what to say. Then he smiled.

"I didn't know that waking up people is thru tracing their faces babe." Whaaaat??? Babe??? Gosh !! I smiled at him. I can't help but smile at the endearment.

"I didn't mean to wake you up." I said.

"It's ok babe. I love to wake up with you by my side." Then he kissed me lightly on my lips.

"Luke?"

"Hmmm?"

"About last night."

"I don't regret what happened last night. I love it babe. I know you love it too."

"I do. But Luke? What are we now?"

"I don't know babe. Can we just stay like this for the moment? I mean I can't name it yet what we are now."

"Babe, I understand. It's ok." Then I slowly rised up from the bed.

"San ka pupunta?" Tanong niya sakin.

"Bathroom. I need a shower." Tatayo sana siya pero pinigilan ko.

"What? I'm coming with you." Sabi niya.

"No. Babe, if you don't know? I'm still sore from last night." I heard him chuckle.

"Ok. Wag kang magtatagal ha?"

"Oh yeah." Dumiretso ako sa banyo at naligo. After that lumabas na ako na naka towel lang. I looked at him. May pagnanasa na naman ang mga tingin niya.

"You're hot babe."

"I know. Kaya maligo kana para makalabas na tayo." I pushed him inside the bathroom. Nagbihis ako agad at pinatuyo yung buhok ko. Tapos nagpaganda na. Narinig ko na sumara yung pinto ng bathroom. Pagtingin ko tapos na siya. Six packs baby ! Yummy!

"Babe, it's yours so stop drooling." I heard him chuckle.

"I'm not drooling if that's what you think Luke." Then pinagpatuloy yung ginagawa ko. I felt him hugged me from the back.

"Di mo na kelangan magpaganda. Maganda kana sakin. Ikaw ang pinakamaganda." I smiled at him. Ang sweet niya.

"Babe, magbihis kana. Kelangan na nating lumabas. Baka magtaka sola kung nasan ka tsaka bakit ang tagal kong lumabas."

"I don't mind." Napatawa ako sa sinabi niya. Ahahaha. I love this guys so much.

Pagkatapos naming maghanda ay lumabas na kami.

I love you Luke. Kahit na wala pa tayong kasiguruhan kung ano ba talaga tayo at least now alam kong may puwang ako sa puso mo.

You're my life Luke.

Even Miles ApartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon