AYAKTA KAL

Bölüm 1: Dünya

-07.03.2026-
Dünya. Evimiz. Herşey yerle bir olmuş birer harabeydi artık. Kalan bir avuç insan birşeyleri düzeltmek için çabalıyordu. Koşup eğlendigim sokaklar artık delik deşikti. Nükleer savaşın insan molekülleriyle oynadığı söylentileri dolaşıyordu etrafta. Kimse ne olacağını bilmeden bulabildiği araç gereçlerle kendine barınacak bir yer dizayn etmeye çalışıyordu. Empire State binasından geriye kalan parçanın en tepesindeydim. Derin bir nefes aldım. Havadaki is kokusu ciğerlerime dolduğu anda Dank! Etmişti. Bütün bu çaba boşaydı. Muhtemelen insan neslinin son örnekleriydik. Umutsuzluk dolu gözlerle etrafa bakmaya bir süre daha devam ettim. Karnımdan gelen gurultu acıkmaya başladığımın habercisiydi. Yiyecek birşeyler bulmak için barınağımdan çıkmak zorundaydım. Sırtımdan asılı duran tüfeği elime aldım ve dışarıya doğru yöneldim. Güneş tam tepedeydi ama yinede temkinli davranmalıydım. Uzun zamandır şehrin içinde yırtıcı hayvanların dolaştığını duyuyordum ve bu hayvanlar gözleri dönmüşcesine gördükleri herşeye saldırıyorlardı.
Sokağa çıkmıştım. Etrafta hiç kimse yoktu. Temkinli adımlarla ilerliyordum. Her an bir kurdun keskin dişleriyle yüzleşmek zorunda kalabilirdim. Biraz daha ilerledikten sonra ileride bir market gördüm. Diğer insanlar tarafından çoktan talan edilmiş olsada içeride birşeyler bulabilirdim. Markete doğru ilerledim çok temkinli davranmalıydım. Içeriye doğru bir adım attım. Arkamda bir hırlama duydum. Başımdan aşşağıya kaynar sular dökülmüştü resmen. Silahıma davranıp geriye dönmeye çalıştım. Birden arkamda hissettiğim baskıyla yere düştüm. Son olarak hatırladığım bir silahın patlama sesiydi.