işte yanlışım tam burada başladı

23 9 4
                                    

dünyaya ne kadar sevilmemişlik varsa sığdırmış gibiyim

ben en başında kendimi sevmediğim için debelenip durmuşum sevgi çukurunda. hep bir el uzatılsın, tümsekleri geçmeme yardım etsin istemişim

bana uzatılmayan elleri umursamayıp ben uzatmışım ellerimi ama tutulmamış

sonra vazgeçmişim
kendimden,
kalbimden ve
sevgimden

zının bir kıvrımından cesaret bularak
ter yürekte susayışlar yaratan yağmurlara açıldım
kalmışsa tomurcuklar önünde sendeleyen çocuklar,
kalmışsa bir kaç ısrar ölümle yarışacak
onların yardımıyla dünyamıza acıdım.
içimden şu zalim şüpheyi kaldır,
ya sen gel ya beni oraya aldır.

f

her gün yepyeni rüyalarla ödenebilen bir ceza buHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin