13 yaşındaki bir kız annesinin telefonunu niye rehinler tabiki arkadaşlarıyla konuşmak için İlge benim için öyleydi işte. Mavikent'teki arkadaşlarım baana yakındı ama İlge Ankara'daydı. Uzaktaydı yani. Bir sömestrdı. Ankara'ya İlgelerin yanına gitmiştik. İlge'nin ailesiyle çok yakındık ve İlge'nin babasının tayini çıkmıştı. Hakkari'ye ki bu korkunçtu. Sanki olucaklar içime doğmuş gibi ona gitme dedim. Bizimle Samsun'a gel hem anneanneni görürsün dedim. Gelmedi. Bizim Samsun'a döndüğümüz gece rüyamda Hakkari tabelasını ve bi patlama gördüm. Ertesi sabah haberleydiler. Bombalandılar. Sağ kurtulan olmadı. Ölümün basitliğiydi bu. Ve arkasında kalan sessizlik insanın içini ürperticek cinstendi. O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı hayatımda. Güçlü değildim hiç, yıkılmıştım ama güçlü görünmeyi öğrendim. O gün bir duvar ördüm kalbimin etrafına. Bitti dedim bu sefer bitti ve ben düştüm. Hatta öldüm sandım. Ben Sofie. O gün tarih 3 Şubat 2008 di. Ben Sofie. O günden sonra hayatım hiçbir zaman eskisi gibi olmadı.
(Multimedya Mavikent)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Sofie
Phi Hư CấuBenim hayatım ben doğduğumda değil ben 40 günlükken başladı. Masmavi bir Mavikent'te. Burası mavinin en güzel tonudur her zaman. Denizin ve gökyüzünün ince bir çizgide birleştiği en güzel yerdir. Ben Sofie o zamanlar küçük bir bebektim. Ama şimdi ne...
