OLMAYACAK BİR HAYAL

OLMAYACAK BİR HAYAL 3

Bugün okula gitmek için hazırlandım.  1 ay (yazarın hayal gücü :) ) okula gitmedim umutun yüzünü görmeyeyim diye.  Babam müdür yardımcısı olduğu için bizim okulda o yüzden 1 ay okula gitmedim. Babam devamsızlıktan  kalmayayım diye doktor raporu aldı. Ben babama pek güvenemesem bile saygı duyarım çünkü anneme yaptıklarını hala unutmadım. Neyse sabah erkenden kalktım banyoda rutin işlemleri yaptım okul formalarımı giyip aşağıya mutfağa indim. Babam herzamanki gibi hem gazete okuyor hemde kahvesini yudumluyordu annem ise eline kağıt kalem alıp bir şeyler yazıyordu.  "Günaydın anne"  dedim annem bana dönüp gülümseyerek "Günaydın canım kızım"  dedi.  " Bana da günaydın demek yok mu?"  dedi babam.  "Ahh!  Çok özür dilerim. Sana da günaydın"  dedim babam gülümsedi "günaydın"  dedi babama gülüp önümdeki tabağa  peynir, zeytin, salam ve gibi şeyleri koymaya başladım. Kahvaltımı yaptıktan sonra "Ben doydum müsaadenizle okula gidiyorum"  dedim ve ayağa kalktım annemle babam " Tabiki kızım gidebilirsin"  dedi. Gülümseyip mutfaktan çıktım çantamı, telefonumu, anahtarımı alıp evden çıktım. Okula yürüyerek gitmek istedim nasıl olsa zamanım vardı sahile doğru yürüdüm. Deniz bugün dalgalı martılar simit kapabilmek için birbiri ile sıraya girmişler. Ben denize baka baka yürürken birden birisine çarptım ve  yere düştüm. Yere düşünce telefon elimden kaydı ve  paramparça oldu "Ahh!  Çok özür dilerim telefonunuz benim yüzümden paramparça oldu. istiyorsanız yenisini alabilirim ??"  elini uzattı bana çarpan kişiye  baktım. Sert yüz hattları vardı bir de masmavi gözleri...
  Uzattığı elini umursamayarak kalktım   " Yok, teşekkür ederim gerek yok. Ben kendim alabilirim. Zahmet etmeyin" dedim ve çantamı yerden aldım telefon parçalarını  alıyordum ki "Benim yüzümden oldu o telefon bırakın da ben yenisini alayım ısrar ediyorum"  dedi.  Hoppala!!! Al yine başına belayı neyse telefon parçalarını aldım, hemen toparlanıp" Tekrar söylüyorum gerek yok,  ben alırım şimdi önümden çekilirseniz yoluma devam ediceğim"  dedim "Tabi,  ama bir şartım var isminizi bana söyleyin bende çekileyim önünüzden"  ters ters baktım adama " peki benim adım melek şimdi çekilir misiniz artık??"  " peki"  dedi ve çekildi oh be birkaç adım atmıştım ki " Yalan söylediğini biliyorum, senin gerçek ismini öğrenmek istiyorum fakat sen söylemek istemiyorsun. Peki fazla zorlamanın bir anlamı yok nasıl olsa bende öğrenirim"  dedi ve gitti.  Neydi şimdi bu ?  Nereden çıkmıştı ki bu adam?  Ne istiyordu benden?   İlk defa gördüğü her kıza böylemi davranıyor?  Amann neyse okula gittim sınıfa girmemle umutu görmem bir olmuştu. Kalbim artık eskisi gibi sıkışmıyordu, onu gördüğüm de kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmıyordu. Yerime geçip oturdum hocayı beklemeye başladım o sıra da en iyi arkadaşım hatta kardeşim diyebileceğim ebru geldi "Selam beybisi" dedi deli kız gülümseyip " Selam"  dedi ebru tam birşey anlatacaktı ki hoca sınıfa girdi ve derse başladık...