chapter 1

588 37 8
                                    

Lydia's POV

Ενας χρονος εχει περασει μετα απο τον θανατο της Αλλισον και ολα εχουν αλλαξει ο Σταιλς εχει κλειστει στον εαυτο του πιστευοντας οτι αυτος φταιει για τον χαμο της, ο Ντερεκ εχει εξαφανιστει, ο Αιζαακ και ο Κρις εφυγαν για να ξεκινησουν μια νεα ζωη, ο Σκοττ προσπαθει να κρυψει τα συναισθηματα του αγνοωντας ολους μας εκτος απο τον Σταιλς και εγω μερα με την μερα δεν αναγνωριζω τον εαυτο μου, εχω παρατησει το σχολειο, καθε βραδι βγαινω με τον καθε αγνωστο, αντιμιλαω στην μητερα μου,κανω παρεα με τα 'κακα' παιδια του σχολειου και καθε βραδι περιμενω ενα τηλεφωνημα απο την φιλη μου...την κολλητη μου...την αδελφη μου ξεροντας οτι δεν θα με παρει ΠΟΤΕ.

'Καλημερα'  ο Σαμ με διεκοψε απο τις σκεψεις μου, τον Σαμ τον γνωρισα χθες σε ενα παρτι καλο παιδι μου φαινεται αν και δεν τον ξερω. 'Καλημερα' του απαντησα 'πως τα περασες χθες το βραδι;' 'εμ καλα' εκανα οτι το σκεφτομαι 'Μονο καλαα;' ειπε σοκαρισμενος και με αρπαξε απο την μεση και με φιλησε, κατα την διαρκεια του φιλιου ακουσα το κινητο μου να χτυπαει 'Ναι' 'ελα που εισαι;' μου ειπε η Λορεν, η Λορεν ειναι Μπιτα και ετσι ξεροντας την ολη κατασταση με την Αλλισον αυτη ηταν η μονη που μου συμπαρασταθηκε 'σπιτι που αλλου;' 'στο σχολειο ισως' ' ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ;' φωναξα και πεταχτηκα απο το κρεβατι 'τι ωρα ειναι;' '11:00' 'οκ ερχομαι' εκλεισα το κινητο και αρχισα να ντυνομαι 'που πας;' 'οχι που παω που παμε θες να πεις' με κοιταξε απορημενα 'εγω παω σχολειο...εσυ τωρα δεν ξερω' 'με διωχνεις;' 'μπορουμε να το πουμε και ετσι.. σηκω' 'οκ ηρεμησε' αφου φυγαμε απο το σπιτι ο Σαμ με αφησε εξω απο το σχολειο, καθως προχωρουσα στον διαδρομο ειδα μια νεα κοπελα που δεν την ειχα ξαναδει ποτε στην ζωη μου ηταν κοντουλα με καστανα μαλλια και μελι-πρασινα ματια, μου χαμογελασε και εφυγε εχω να πω οτι ειχε ωραιο χαμογελο.Ετσι οπως μπηκα στην ταξη ακουσα τον κυριο Αντριαν να μου λεει αν θελω ιδιαιτερη προσκληση για να μπω  και ειδα τον Σκοττ να γελαει, 'οχι κυριε συγνωμη' 'ενταξει παιδι μου κατσε' πριν κατσω  ενιωσα την πορτα να ανοιγει και ειδα τον διευθυντη με την νεα κοπελα 'λοιπον παιδια  σημερα εχουμε μια νεα μαθητρια την Αρια Μοντγκομερι...ελπιζω να μην την κανετε να νιωσει ασχημα'  και με αυτο εφυγε. Λοιπον γεια σου ειπε ο κυριος Αντριαν 'γεια σας'  ειπε η Αρια 'πειτε γεια παιδια' ο Αντριαν φωναξε ολοι την κοιταξαμε και της ειπαμε γεια, για καλη μας τυχη χτυπησε το κουδουνι και ολοι σχεδον φυγανε..μονο εγω η Αρια,η Λορεν, ο Σταιλς και ο Σκοττ μειναμε. 'Χαρηκα για την γνωριμια' ειπε ο Σκοττ με ενα χαζο χαμογελο 'και εγω' απαντησε η Αρια, ο Σταιλς με κοιταξε και εγω αρπαξα το χερι της Λορεν και φυγαμε απο την ταξη...'Δεν το πιστευω ακομα δεν ηρθε και ο αλλος της την πευτει' ' και εσενα τι σε νοιαζει;' μου ειπε η Λορεν 'δεν ειναι οτι με νοιαζει απλως' εκεινη την στιγμη ενιωσα καποιον να μου κρατα το χερι ' Θελω να μιλησουμε ' άκουσα τον Σταιλς να μου λεει.

I will come (greek fanfic)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora