3.Bölüm

109 1 0
                                        

"Baba." "Efendim." der sesi titreyerek Rıfat Bey."Ya sana ne oluyor?Sahil,deniz,kum..Bak ne kadar güzel.Ama sen deniz,sahil bunları duyunca geriliyorsun.Değişiyorsun baba.Bakışların değişiyor." "Ahaha,önemli birşey yok,kumun içinden yengeç falan çıkar da bizi ısırır diye endişeleniyorum biraz." "Hmm,peki o zaman." Deniz,sahil,kum..Bunlar karısının ölümünü hatırlatmaktan başka hiçbir işe yaramıyordu.Ama Derya annesini hipertansiyondan öldü olarak bilmeliydi.Sonsuza kadar..***
"Murat,çekmecede abur cubur olacaktı,atıştırmalık getir,acıktım ben." "Nerede kaldın Derya?" diye söylendi içinden Murat."Tamam!""Şu evi de köşe bucak temizlemek lazım.Öyle üstten silmeyle olacak gibi değil." Asım Bey yiyecekleri yerken,Murat odasına çekildi.Elini cebine attı Asım Bey.Irfan Bey'i arayacaktı."Bir yeni mesaj,kamuhaber olsa gerek." Mesajı okudu.Öylece kalakalmıştı.Peşindelerdi.Karısını öldürmeleri yetmemiş miydi?Tek kaygısı biricik oğlu Murat'tı.Birden kapı çaldı.Ancak bu normal bir kapı çalma değildi.Murat odasından fırladı."Ne oluyor baba?" "Bilmiyorum öğreniriz şimdi." Gelenler Derya ve Rıfat Bey idi.Eve küçük birkaç parça eşya aldıkları için elleri doluydu ve kapıyı tekmelemek zorunda kalmışlardı. "Biziz ya sakin ol Asım.O nasıl bir kapı açmak öyle.Senin betin benzin atmış.Birşey mi oldu?" dedi Rıfat Bey. Derya Murat'a bakıyordu.Elindeki poşetleri almasını söylüyordu gözleriyle.Murat kendini toparladı ve poşetleri salona götürdü.Herkes içeri girdi.Salona geçtikten birkaç dakika sonra Murat odasına gitti.Derya da "Eşyaları nereye yerleştirsem?" diye düşünceli düşünceli evde gezinmeye başladı. " Ya sana ne oluyor?Kendine gelsene." dedi Rıfat Bey."Peşimdeler Asım.Hatta içlerinden biri bizimle aynı otobüsteymiş.Mesaj atmışlar.Yarın 12.00'de Hünkar Konağı'nın oraya gelmemi istiyorlar." Asım Bey'in elleri titriyordu."Bu adamların bizimle derdi ne?Onlar yüzünden Yalova'dan taşındık.Burada da mı buldular bizi?Yarın beraber gidiyoruz."dedi Rıfat Bey'e.Bir yandan da Derya'nın duymaması için çabalıyordu."Fakat yarın iş başı yapacağım." "Öğle arasına falan denk gelir belki gideriz." "Bllmiyorum Asım.Patrondan da daha ilk günden izin istenmez ki.Adam zaten disiplinli,duruşundan belli." Derya çay demlemişti.Asım ve Rıfat Bey'e ikram ettikten sonra Murat'ın odasına yöneldi.Kapıyı çaldı."Gel." Içeri girdi Derya."Çay demledim." "Sağol,şu sehpanın üzerine bırakabilirsin." "Bunlar ne?" "Bilmiyorum,birsürü mektup." "Nereden çıktı ki?" "Şu sağdaki çekmeceden." "Neymiş ya çok merak ettim." " Inan ben de en az senin kadar merak ediyorum içlerinde ne yazdığını."

YEİSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin