Charles's POV
"Glish" that's her name. I don't know who she was and I don't know what I should call for her earlier, so I said babe instead. I saw how her expression changed and I feel bad to find that funny, can't help it. I'm now on my way to my friend's house.
"Ano tol, naideliever mo ba yung mga order?" bungad na tanong sa'kin ng kaibigan ko, Bryan Jadora.
"Syempre naman" nakita ko agad ang ngiti niya matapos ko 'yon sabihin.
"Idol charles! Ikaw na talaga ang bebe loves ko, pa-kiss nga" umaamba pa syang hahalikan ako kaya tinulak ko s'ya palayo, gagong 'to.
"Syempre naman tol, hindi pa" ako naman ang nangiti ngayon at kita ko pag-ngiwi niya
"Syempre naman tol, ikaw pa ba, pakyu" sagot nya kaya naman natawa na lang ako. It's his job to deliever those orders, umalis na kasi yung ate nya at kailangang ihatid sa airport kanina dahil sa mga bagahe na dala.
"Bakit wala ka man lang naideliever kahit isa? Wala ka man lang naambag pre, sa totoo lang. Parang hindi ka kaibigan ah" He said that while checking the items. I don't know if I should tell him what happened earlier or nah.
"Something happened earlier, tss. Kaya 'di ko na-deliever 'yang mga 'yan." I said that with my eyes closed habang nakaupo sa sofa at nakalapat ang magkabilang kamay, relaxing.
"Ano 'yang something happened earlier, Tol? Unexpected ba o magrarason rason ka lang dahil wala kang naideliever? Umamin ka na boi, ulul ka-aray" Bigla na lang syang lumundag paupo sa sofa at tila bumubulong sa tenga ko, natamaan pa ng siko niya ang tagiliran ko kaya't nasiko ko rin sya nang hindi sinasadya.
"Seryoso tol, nakikain ka pa? ang kapal ng mukha mo gago, sana sinabi mo kung pwede ba mag invite ng kaibigan kasi mag-ce-celebrate naman, ang korni mo tol, makasarili ka talaga hindi mo man lang ako inalala—" Kinwento ko sa kanya ang nangyari kanina and this is what his nonsense thoughts. Seriously? Bigla ko namang naalala ang nangyari bago ko mapagdesisyunang ideliver ang mga orders. Napangisi naman ako dahil ito talaga ang dapat na sasabihin ko sa kanya
"Hala pre, ga...go nandito pa'ko sa tabi mo. Anong nginingiti-ngiti mo Tol? Inlab ka sakin 'no? Soryy pre alam mo namang loyal ako sa isa pero kung gusto mo talaga—"
"The fuck, layo nga" tinulak ko siya palayo para masabi ko ang sasabihin ko.
"Lexi's back" Para akong nag aannounce rito ng kung ano dahil natahimik din siya nung natahimik ako.
"Nakita ko nga kanina! Akala ko hindi siya! Gago pre biruin mo, kinumusta ko tapos tumingin muna siya sa gilid ko bago umalis. Inisnob ako pre porke hindi kita kasama! Grabe nga 'yon" umaaksyon pa siya na parang bang nasasaktan.
"Oh really, you met her already?"
"Malamang pre kakasabi ko nga lang diba? Hindi pa ba kayo nagkikita? Hindi ka kasi pumasok, cutting pa hahaha." bigla na lang siyang tumawa, gagong 'to
"Nah, I haven't met her yet, she texted then said I'll pick her up later and we'll meet"
"Pumayag ka?"
"Why wouldn't I?"
"Ayon naman pala, miss na miss mo na 'yan, kung ako sa'yo pre, umuwi ka na sa bahay niyo at magpapogi na, baho mo na tangina" Tinutulak tulak niya pa ako palabas, so that I can go home, yes, I should get ready.
YOU ARE READING
Mi Solace In Time Of Gloom
RomanceIt is hard to have a lot of worries about everything. Imagine having negative thoughts in a positive occurrence, overthinking about things that don't make sense to others, making up fake scenarios to be heartbroken? A not that so-pessimistic can be...