George:
Ne kadar garip bir tanışma şekli olsada sonunda sıra arkadaşımın adını bildiğim için mutluydum.
Okul bitmişti çantamı tek kolumda sığmayan kitapları ise boş elime aldım ve yavaş bir şekilde otobüs durağına doğru ilerlemeye başladım.
Telefonumu almak için elimi cebimde soktuğumda bir kağıt parçasının cebime sıkıştırılmış olduğunu fark ettim.
Açıp bakınca garip ama okunacak seviyede bir yazı ile telefon numarası ve bir gülücük ifadesi çizili olduğunu gördüm.
kimin olduğu çok belliydi...
Clay:
kolunu tuttuğum sırada o görmeden önceden yazdığım telefon numarasını cebine sıkıştırdım, bu aralar yeni bir çalışma arkadaşına ihtiyacım vardı ve çocuk zeki birine benziyordu bu fırsatı kaçıramazdım çünkü yakında sınavlar başlıyordu.
Ayrıca yanımda biri olursa arkama dönmemede gerek kalmazdı değil mi?
George:
Numarayı kaydettim, ve tekrar kulaklıklarımı takıp müzik dinlemeye başladım bir an aklımdan eve gidince ona mesaj atabileceğim geçti.
Belki ortak yönlerimiz olabilirdi.
Ama evde bekleyen bir ton ödev ve sınav kaygısı benimle aynı fikirde değildi
Evime döndüğümde, belki Clay'e mesaj atabilecek konuma gelebilirim umuduyla ödevlerimi hızla bitirip kaynak kitaplardan sınav için çalışıp soru çözmüştüm.
Telefonuma elime attığımda sessizde olduğunu ve 3 yeni bildirimim olduğunu gördüm.
Clay'in benden matematik ve fizik projeleri için yardım istediği birkaç mesajdan ibaretti bu 3 bildirim.
Cevap olarak ona boş olduğum bir saati ve kütüphanede buluşup yardım edebileceğimi söyledim.
YOU ARE READING
Dark Red*Dnf
Random2. Bölümden ufak bir kesit: Duvar kenarında sondan 3. sıraya gözümü kestirdim. Eşyalarım ile birl...