MENEKŞELER MOR KOKAR

"KUYU"

Islak, soğuk
Örme taş duvar
Çevrili dört bir yanım
Dipteyim, yalın ayak
Çıplak,
Ellerim yeşil
Çıkamıyorum...

Gün karanlık
Güneş midir? Gördüğüm
Sade bir ışık.
Gece zaten zifiri
Ben derinliğinde
Karanlık zindan
Anadan üryan
Ellerim toprak
Çıkamıyorum...

Uçurum değil, çukur!
Zaten düşmüş umudum
Sabır gizli zulamda
Beklemek imtihan mı?
Bedenim soğuk
Gözlerim yangın
Sarmaşık sarmışcasına
Ellerim dolanmış
Çıkamıyorum...