Chapter 30: Unexpected Happenings

18 0 0
                                    

Paula's POV...

Nasa mall ako ngayon kasama si michael. Sa isang resto muna kami. Gusto ko kasing kumain kaya niyaya ko sya. Busy si marcus >:( pag nagyayaya ako lagi nyang sinasabing busy sya. 3 weeks na to.

"O kamusta na kayo ng marcus mo?" Tanong ni michael (malamang)

"Ayun, pag sinasabi kong mag bonding kame busy daw sya." Ako.

"Ts, busy sa iba hahahahaha." -michael

"Hoy hindi no. Shempre college yun maraming gawain" depensa ko.

"Kahit na -___-" tsk.

"Ano tapos ka ng kumain?" Tanong ko.

"Yeah, let's go." Sya.

"Sine kaya tayo? :D" sabi ko.

"Basta libre mo!"

Hinila ko sya at pumunta sa pinaka taas na floor. Shempre andun yung cinema.

Bumibili ako ng ticket ng.....

"Is that marcus?" Napalingon ako sa tinuro nya...

Busy pala ha?

Lumapit ako.

"Hi babe, akala ko ba busy ka?" Tsktsk.

"P-paula? A-ano kasi..."

"Busy ka sa pakikipaglandian?" Sabat ni michael.

"H-hindi no!" Ha ha ha -____-.

" we have to go.. magsisine din pala kayo. Sige enjoy!" Naka talikod na kl ng bigla nyang hinawakan yung braso ko.

" hey, let me explain"

"Explain what? Marcus we have to go. Hand off!" Tinapik ko yung kamay nya at hinila si michael.

"Ano busy sa pagiging college?" Pang aasar pa ni michael -___-.

"Whatever! Dun sya sa babae nya. Wala naman akong pakialam" though it suck.

Nawalan na ko ng gana.. hindi ko na naiintindihan tong pinapanood namen.

Bat kailangan nyang magsinungaling ? :3

Pagtapos na pagtapos ng palabas, niyaya ko na si michael umuwi..

Ng pagka labas namin ng mall

Nakita ko yung babae hinalikan si marcus at sumakay ng kotse..

"Okay ka lang?", michael

"Y-yeah."

Biglang lumingon si marcus sa may banda namen at mukang nagulat..

Nang tumakbo sya palapit saken.

Tumakbo ako at pumara ng taxi..

Sorry michael....

Hindi ko na napigilang umiyak.

Nakaka hiya man sa driver e anong magagawa ko :3

Hindi ko pinadiretso sa bahay.. sinabi ko duon sa may lake ng village namin ko sinabi.. maliit lang yun.

Pagkadating namin e nagbayad ako at bumaba ...

Umupo ako at nilublob ang paa ko sa tubig...

Bata palang ako dito ako namamalagi.

Napaka tahimik dito ..

Kaya masarap magpahinga nakaka wala ng stress at problema.

"paula?"

"O, ikaw pala reihs." Paano naman to napadpad dito.

"Sa village na to ka naka tira?" Reihs.

"Ya. Why are you here?" I asked.

"Hmm may bahay kasi dito yung pinsan namin ni jomari.. binisita lang namin nag ikot ikot ako then I saw this lake." He said.

"Wait, jomari?" Hmm.

"Jomari peregrin :)"

"What?! I mean, really?" I was shocked.

"Yah." He replied.

"We don't know that."

"Cause im not on your barkada. Kaya di nyo alam at natatanong." Sabi nya ..

"Bakit ka andito pau?"

"This place is a Stress reliever." I said.

"you have a problem?"

"Yeah." Face down.

"Mind to tell?" Aba chismoso to haha joke.

"My boyfriend said he's very busy everytime Im asking if we can go out. But I saw him kanina sa mall with a girl."

"What? Baka related lang sa study?" He said.

"Ts. Related sa study ang papanuorin love story? That's bullshit."

"Why won't you talk to him?" He suggested.

"No need. Stress." I answered.

"Uh."

He's telling jokes and halos mamatay ako kakatawa. Hahahahaha nakaka tawa to. ;D

Ayun nagkwentuhan kami hinintay namin ang sunset.

Then nagpaalam na sa isa't isa.

Pagkauwi ko. Nasa gate sya ng bahay. Tss.

"Hey, saan ka nagpunta?"

"None of your freaking business."

"Talk to me paula. Let me explain."

"I didn't ask for an explanation. Move" nasa harap ko sya. Pinatabi ko sya at pumasok sa loob.

"Paula, hindi ako aalis dito."

"Edi wag, sana umulan." Bulong ko nalang.

Complicated ?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon