~01~

4.5K 377 23
                                    

වසන්ත කාලය උදා වෙලා.පරිසරය පුරා හමාගෙන යන සිසිල් සුළඟ ජොන් මන්දිරයෙ ජනෙල් කවුළු අතරිනුත් ගලාගෙන ගියා.

ඝනව වැඩුනු කළු හිසකෙස්,කෝපි පාට ඇස් සහ පළල් උරහිස් තියෙන කොරියානු තරුණයා මුවග මඳ සිනහවකින් සරසගෙන තමන් ආසාවෙන් රැක බලාගන්න කැමීලියා මල් පැළය ළගට ආවා.

ජනෙල් කවුළු විවර කර උදෑසන දීප්තිමත් හිරු එළියට කාමරය ඇතුළට ගලාගෙන එන්න ඉඩ දුන්න තරුණයා තම අතේ තිබ්බ වතුර වීදුරුව කැමීලියා පැළය සිටුවා තියෙන පෝච්චියට දැම්මා.

මීට ටික දිනකට පෙර ගෙනාපු කැමීලියා මල් පැළයෙ උඩම තේජමානව බැබලෙමින් තියෙන සුදු පාට පොහොට්ටුව අවටින් ගලාගෙන එන සීතල මඳ නළ නිසා දෙපසට වැනෙමින් සතුටින් ඉපිලුනා.

"ඔයා පිපෙනකම් මං බලාගෙන ඉන්නවා..."

පොහොට්ටුව හිමීට ස්පර්ශ කරන ගමන් තරුණයා මිමිණුවා.

ඔහු නමින් ජොන් ජන්ග්කුක්....

පරම්පරාවෙන් ලැබී ඇති ජොන් මන්දිරය තුළ තනිවම වාසය කරන ඔහු රැකියාව ලෙස චිත්‍ර ඇදීමෙහි නිරත වෙනවා.වයස අවුරුදු තිස් දෙකක් වුවත් තාමත් ඔහු තනිකඩයි.මිත්‍රයන් විවාහයක් ගැන කතා කරන සෑම අවස්ථාවකම තමන්ට විවාහය යනු එක්තරා ආකාරයක හිසරදයක් යැයි පවසා ඔහු එයින් ඈත් වීමට උත්සාහ දරනවා.කොටින්ම විවාහය යනු ජොන් ජන්ග්කුක් ඇසීමට අකමැති මාතෘකාවක්.

"ටූටූ....එන්න ඔයාට කන්න දෙන්න..."

තමන්ගෙ කකුල වටේ දැවටෙමින් උගුරෙන් සද්දයක් පිට කරන හුරතලා දිහා බලලා ජන්ග්කුක් කිව්වා.

"ම්යෑව්...!!"

කලු සහ සුදු පාට ලෝම තිබුන බළල් තඩියා ජන්ග්කුක් පසුපසින් ඇදුනා.

----------------------------------------------

To be continued..!!

500+ followers නිසා මේක ගිෆ්ට් එකක් 😚❤️

My Little Camellia | ᴊɪᴋᴏᴏᴋ |ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈシ︎Where stories live. Discover now