CHAPTER 9

3 0 0
                                    

CHAPTER 9

**FRANCES’ POV**

Nung umalis si chino, loner na naman ang aking peg. May klase kasi sila. 12nn pa lang ngayon. Dalawang oras pa akong mag-isa dito. Makaub-ub na nga lang.

“haha bakit bas a tuwing makikita kita natutulog ka?”

Sino naman kaya yun, pero pamilyar yung boses nya. Pag angat ko ng ulo ko,. . .

0_0

0_0

Si vinnnnnnnnnnnnnnccccccccccccccccceeeeeeeeee haaaayyyyyyyy naku nakakahiya!!!

“naistorbo ko ba ang pagtulog mo?”

“ha? aahhh..ahh hindi naman hehehe”

“antukin ka pala”

“heheh hindi naman wala lang akong magawa hehehe”

“gusto mo samahan muna kita dito, wala din naman akong klase eh?”

“ahh…ahh wag na nakakahiya”

“diba magkaibigan na naman tayo??”

“oo naman, per-----“

“kung ayaw mo din a lang kita pipilitin” tatayo n asana sya pero pinigilan ko, opportunity di to saying haahaha charot

“eto naman din a mabiro”

^_^ ß---------------- yan yung itsura nya hahahaha kacute talaga nakakainlove talaga

“ui intay lang bibili lang ako ng pagkain natin” at ibibili pa daw ako. KILIG MUCH

“ui wag na yung pang iyo na lang”

“hindi ok lang, pasasalamat ko rin to sayo”

“ha? para saan?”

“kasi lagi kang walang klase pag wala din akong klase, kaya may nakakasama ako!!”

Oh nabasa nyo yun, KILIG MUCH talaga at ayun u,alis na sya at bu,ili na nga sya. Nagulat naman ako sa dami ng bnili nya.

“ang dami naman nyan, makakain mo bay an lahat?”

“heheh kaya ka nga nandyan diba?” grabe busog na nman ang aking tyan at ang aking mata ahahhahahaha

At ayun naubos na naman ang aking bakante sa aking crush hhahahaha. Nung malapit ng mag-2:00 nagpaalam na sya sa akin.

**FLASHBACK**

“hmmmmmmmm france”

“bakit?” bakit oh handsome boy,kandi much hahaha

“una na ako ha, may klase pa din kasi ako”

“o sige, salamat sa time mo ha at sa libre na rin”

“hehe basta ikaw, geh ingat ka ha”

“ui pasabay na ako pag akyat”

“sige ba tara na”

**END OF FLASHBACK**

 Ayun na. sobrang kilig talaga ako. Inihatid nya pa ako hanggang sa room. Kaya naman, tinukso na nila ako pagpasok ko pa lang.

“BOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOM, IKAW NA GIRL”-nica

“KAYA PALA NALELATE KA HA…………”sandy makatingin naman! Hahah

“MAY PAHATID HATID PANG NALALAMAN HAAA, KAYO NA BA? HA?” yan na naman po

“hindi no, nagkataon lang na nakita ko sya sa tambayan” totoo naman eh -_-

“GOOD AFTERNOON CLASS”

Whooooooooooooooooo save by the prof, napatingin ako kay Terrence. Bakit ang sama ng tingin nya?? Sabagay kelan naman gumanda ang tingin nya sa akin?

“wwwhhhhhhhhhhooooooo” napahinga naman daw ako ng malalim

“hoy babaita may utang ka na namang kwento, hindi pa tayo tapos” bulong sa akin ni sandy

Haaaaaaaaayyyy naku ang kulit naman kasi ehh. Sabi ng wala lang yun.

Yun at natapos na naman ang isang araw ko sa school. Kapagod much. Pag ka alis ni ma’am ng room, nagpaalam agad ako sa kanila kasi may pupunta pa kasi ako. Bibili pa ako ng bulaklak para kay nay ising birthday nya kasi.

Buti nalang at hindi trapik. Nakabili agad ako ng bulaklak. Namangha naman ako dun sa mga magagandang bulaklak. Di ko namalayan ala sais na pala. Naku lagot ka namang babae ka.

Pagkababa ko ng jeep, pinagtitinginan pa rin ako. Kasi naman may dala lang naman akong isng bouquet ng rose. Kala ata nila may nagbigay sa akin wish ko lang naman yun hahaha,hahaha sorry to sya mga ateng binili ko poi to hahahaha.

After 30 mins na lakarin, nakarating na rin ako sa amin. Kabado na naman ako. Pagbukas ko ng pinto, alam nyo nap o kung sino ang nakita ko. nkakatakot talaga sya.

“oh, nandyan ka nap ala. Wow ang ganda naman ng mga flowers. Ang sweet naman ng manliligaw mo.”

Ano bang pinagsasasabi ng lalaking to?

“ha? anong manliligaw? Binili ko t--------“ hindi ko na natapos pa yung sasabihin ko dahil eto na naman sya

“oo nga naman sino ba nga namang walang utak ang magbibigay sayo ng bulaklak? Hahahaha, how pathetic naman kelangan mo pang bumili para magkaroon ka ng bulaklak!! Ahhaha”

Ano ba ang problema nito sa akin? Bakit ba sya ganyan?

Naiiyak na naman ako. Frances wag kang papaapekto sa sina sabi nya, yaan mo na sya!

“hindi ko po to binili para sa akin, binili kop o ito para ibigay kay nay ising kasi birthday nya. Alam ko namang pong walang magbibigay sa akin ng ganitong bulaklak. Alam ko naman po yun.” Naiiyak na talaga ako. Ganon ba talaga ang tingin nya sa akin?? HOW PATHETIC naman talaga ako.

“sige po mauuna na ako”

At ayun umalis na ako sa harap nya. Kung may mga sinabi pa sya, hindi ko nay un inintindi. Kasi iiyak na talaga ako!!

---SALAMAT

TWO HALVES MAKE UP A WHOLETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon