1. AHLAR

51 5 25
                                    

Okuduğunuz tarihi ve mevsimi bırakabilir misiniz?

Pamela – Kal Benim İçin

Kahraman Deniz- Böyle Sever, Uzak Gelecek

Dışarıda kar yağıyor,

Düşüyor gökyüzünden kar taneleri,

Dışarı çıkmak istiyorum. Ama çıkamam. Bu evden çıkamam. Annem izin vermez. Hiç vermedi.

Elime bir boş kâğıt aldım. Çizmeye başladım gelecek karanlık günlerimi. Bugün kendimi diğer günlerde ki gibi günahkâr hissediyordum. Ama sorun değil, halledeceğim hep hallettim.

Saman rengi boş kâğıda kalemimi sertçe bastırdığımda kalemin siyah kurşuni ucu kırılıp dağıldı kâğıdın üstüne, durmadım çizmeye devam ettim. Ne çizdiğimi bilmek istemiyordum.

İçimde kabullenemediğim şeyler var.

Annem sürekli bana ahlar ediyor. Erkek arkadaşlarım olsun isterdim. Diğerleri gibi normal olmak isterdim. Yanlış doğmak istemezdim ama zaten bu bana sorularak gelişen bir mesele değildi.

"Biraz erkek ol!" "Bir kez de erkek arkadaşın olsun!" "Kız gibi davranmayı kes!"

İyiyim. İyiyim. Hiçbir sorun yok. Ben iyiyim. Halledebilirim, halledeceğim, halletmem lazım, Tanrım yalvarırım halledeyim.

Kalem kırılmaya ben kâğıdı zehirlemeye devam ettim.

Doğumhanede annemin son sancısında gözlerimi açtığımda lanetler yağdı gökyüzünden üzerime. Böyle doğanlar böyle hissederler. Annemin karnında boğularak ölmek isterdim o yağan lanetlerin üzerime sinmesi yerine.

Tanrım, kimse konuşmuyor bari sen bir şeyler söyle: beni affedebilecek misin?

Uykular zehir gibi, sürekli kötü anlarıma çekiyor beni. Herkes uyumayı sever de ben uyku kelimesini duyunca ürperirim, zihnimden korkarım, zihnimin oyunları tüylerimi diken diken eder.

Kâğıda bir oval şekil daha çizdim. Saat sabahın beşi ve ben bu satırları yazmak istedim. Çünkü yapacak başka bir şeyim yoktu. Çünkü bunları gidip anlatacak kimsem yoktu. Bana yardım edecek bir annem yoktu.

Şimdi herkes uyuyor yatağında. Ben burada odamdan sızan sokak lambasının ışığıyla ayaktayım. Işıkları açamam açarsam çok kızarlar. Elektrik faturaları benden daha önemli.

Annem bana ahlar bırakıyor.

Tanrım, yalvarırım kabul etme. Benim hiçbir yere varamamam için sana yalvarıyor. Yalvarırım kabul etme Üniversite sınavını kazanıp buradan gideyim.

Kâğıda birkaç çizgi daha karalayıp gölgelendirdim. Benim gibi birinden renkli, cıvıl cıvıl bir resim beklemediniz değil mi?

Birazdan çantamı hazırlayıp dershaneye gideceğim ya saat çok çabuk geçiyor ya da ben zamansızlaştım.

O sınavı kazanmak istiyorum. Herkes büyük hayaller kurar benim tek hayalim bu evden çıkmak ve bir daha geri dönmemek. Anlıyor musunuz? Lütfen anladığınızı söyleyin...

Kulaklığımda Pamela'nın kal benim için şarkısı çalıyor. Karlar penceremin önüne doğru yığılıyor. Gözlerimi kapatıyorum. Öyle çok yorgunum ki, bir kez daha düşsem bir daha kalkmak istemeyecek gibiyim.

Alarmım çalınca mekanik hareketlerle uzanıp onu durdurdum. Ayağa kalkıp odamda ki aynadan kendime baktım. Keşke biraz daha güzel olabilsem diye düşündüm belki o zaman sevdiğim insanlarda beni severlerdi.

DAĞLA ACILARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin