Goog grief natuyo na rin yung shirts namin, nagpalit na kami then umalis na. (Ofcourse hindi SABAY!)
Pumunta na ko sa Kotse niya, kinuha ko yung phone ko and texted Mom na pauwi na kami.
Simula nung last na pag-uusap namin, hindi na ko nagsalita.
He does bring up some topic but all I do is nod.
I can't... I just can't be a burden to him.
Nakalabas na kami ng Zambales. Time checked, 9:48.
Siniksik ko yung sarili ko sa pinakagilid ng kotse niya.
"Hey Ella, are okay? Something wrong? You're weird." hahawakan niya sana ako pero umilag ako.
"Don't touch me!"
He's shocked. Nakikita ko yun sa mga mata niya. "I-I mean, I'm fine."
Itinabi niya yung kotse niya sa gilid ng highway. He looked at me, nagtama yung mga mata namin.
"Serously Ella, Simula nung umalis tayo doon di ka na nagsalita. Kanina pa ko salita ng salita dito pero di ka nagrerespond. Parang manika yung kinakausap ko."
Napayuko nalang ako sa mga sinasabi niya.
"May mali ba kong ginawa?" No... It's not you Kevin... "Yan ka nanaman. Alam mo sa ginagawa mong yan, pinapamukha ng sarili ko na may kasalanan ako sa'yo. Masaklap lang ee, yung nakikita kitang ganyan."
I grip my knees. "S-sorry, I want to go home."
Nasa tapat na kami ng bahay, I opened the door but before walking away, "T-thanks for your patronage." then I ran away.
Una kong nasalubong si Dad, nagbabasa ng diyaryo sa Sala.
"Ella, I'm glad nakauwi ka na."
"Sorry for worrying, Dad. Akyat na kong Room." Tuloy-tuloy lang ako sa pagtakbo without looking at them.
Once na narating ko yung Room ko, Ni-lock ko agad. Napaupo nalang ako ng kama ko, nahawakan ko yung sheet. Nagtaklob ako sa kwarto.
Ano bang nangyayari sakin?
I know it's just a dream, pero parang may gustong sabihin sakin... Na,
Kailangan ko na bang layuan siya?
I don't know myself anymore.
Kevin's
Monday, early as 6:30. Pagdating ko mga Janitor palang nandito. So here I am already stoop at my desk. Ang aga kong nagising or more than hindi ako nakatulog.
Hindi pinatulog ng kaluluwa ko yung reaction niya. Pinipilit kong moodswing lang dahil nga ano, Red-alert. But I did'nt expect yesterday will be that way.
I mean is nabigla ako sa ginawa niya, parang nagmukha akong masama.
Dahil ba sa nakita kong may Red-alert siya? Di naman ako nandidiri ah, may dugo din naman ako. (Kahit na ibang dugo yun.)
Or dahil ba sa hindi ako nakarating agad nung inutusan niya ko, bigla akong tinawag nung mamang na kumausap samin na hindi kami makakatawid ng tulay dahil baha.
Tsaka walang tindahan doon, kaya napadpad pa ko sa malayong Convenience store.
Kahiya-hiya nga ang dinanas ko dahil pinagtitinginan ako ng mga turista. Napasubsub nalang ako sa ginawa ko.
"Ano? Anong tinitingin niyo? Ngayon lang kayo nakakita ng lalakeng gwapo na bumibili ng Napkin?" dumiretso na ko ng Counter, pati yung babaeng nakatoka doon napapatingin sa binili ko. Hindi ko kasi alam kung anong gusto niyang brand or kung may wings ba o wala. Kaya kinuha ko lahat ng brand.
Narinig ko pa yung tabi ng ng babae, "Ay bakla. Sayang" habang ine-enter yung mga pinamili ko.
"Hindi ako bakla." I answered proudly. "Pag ba may dalang napkin ang isang lalake bakla na? Di ba pwedeng inutusan lang." Ako na naglalagay sa plastik, gusto ko nang umalis. "Pahingi pa ng isang supot, pangdoble." Then umalis na ko.
Kahihiyan talaga yung sinapit ko, pasalamat nalang talaga na walang nakakakilala sakin.
God, inaantok ako. I feel dizzy.
Mamaya pa bumungad siya sa may pintuan, bigla kong inayos ang upo ko.
"G'morning, Ella."
She just throw me a look and continued walking towards my side, her chair.
Iniiwasan niya ba ko?
Did I do something wrong?
Ano naman?
"But I still wake up, I still see your ghost
Oh, Lord, I'm still not sure what I stand for oh
Whoa oh oh
Whoa oh oh
Most nights I don't know anymore...
Oh, whoa, oh, whoa, oh, whoa, oh, oh,
Oh, whoa, oh, whoa, oh, whoa, oh, oh"
-Fun
***
"Her Life"
By: StrawberryJamy
