15 Mayıs 2013..

118 9 2
                                    

Normal bir gündü, sabah her zamanki gibi saçımı yıkadım hazırlandım ve okula gittim okul çıkışı dersanem vardı. okuldan çıkıp dersaneye gittim saat daha erkendi ve bi deneme sınavı olucaktık. Tabi dersanemin Heykel'de olması ayrıcalıktı, dışarı çıkıp gezebiliyordum. En yakın arkadaşım Damla' ydı hep beraber dolaşırdık vakit geçirirdik. o gün de dışarı çıkıp ikinize aynı gömleği almıştık. Sonav saatimiz geldiği için dersaneye geri döndük içime kötü bi his doğdu. Sanki kalbime bıçak saplanıyordu. Hiç iyi hissemiyordum. Hocalarım iyi olup olmadığımı sordular bi elimi yüzümü yıkayıp tekrar sınava girdim. Geçmemişti ama kendimi topladım sınavı oldum dersaneden çıkıp otobüse bindim ve eve gittim. telefonum yoktu, birşey olduğunda genelde evden arıyorlardı. İçeri girmemle telefon çalmaya başladı. Hüseyin abim arıyordu(kuzenim) ;
"Bize gel pizza yicez " dedi. her zamanki çağırma şekliydi. üstüm giyinik olduğu için direk çıktım. Anneannemlerr uzaklığımız 10 dakika yürüme mesafesiydi. yürüdüm karşıdan karşıya geçip sokağa girdim. Ananemin kardeşleri kapıdaydı şaşırdım bian. "anneannem hastaydı acaba bişey mi oldu" diye düşünmeden edemedim. içeri gülerek giriyordum ve herkes bana üzgün bir suratla bakıyordu. merak etmiştim açıkçası. Çatıya çıkıyordum tam kii, hüseyin abim diğer dayımın evine girdi gel burdayız dedi. Bir şey olmuştu beni yukarı çıkarttırmıyorlardı. Odaya girdim Dilek ağlıyordu.
"Ne oldu ?" Diye sordum Dilek değilde Duygu cevapladı "hasta, karnı çok ağrıyor da o yüzden " dedi salak mısınız tabikide inanmadım. kusura bakmayın çocuk kandırdığını sanıyolar. normalde oynatmadıklar bilgisayarı vetip "al oyna" dediler. Facebook'a girdim oyun oynamaya başladım. Sonra bilgisayarı aldılar. elinde su ve hapla gelen Hüseyin abiye baktım, al iç diye işaret etti ne olduğunu anlamadım ilacı ağzıma uzattı sonra suyu içirdi. noluyor lan. sonra herkes çıktı. Duyguyla Hüseyin abim kaldı odada "seninle biraz konuşalım" dediler. bi işler dönüyor ama hadi hayırlısı dedim içimden. Başladıllar edebiyat yapmaya cennet güzel felan sevdiklerimizi alsada falan. "yeter" dedim. "ben çocuk muyum birşeyler geveliyorsunuz, söyleyin bıktım" birbirlerine baktılar ve kötü bişey olduğu kesindi. Ssadece bir kelime söyledi ve o benim parçalanmamın sebebi oldu ...

Büyük DeğişimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin