Bu kurguyu aslında öylesine yazıyordum ama arkadaşlarım bana destek oldular ve yazmaya değer olduğunu söylediler . O yüzden başlıyorum.
_________________________________________
Ben Heja Karakoç , 25 yaşındayım ve işletme okudum.
Babam Haris Karakoç , Mardin'in hatırı sayılır Ağalarından birisi.
Annem Aygül Karakoç , Ailesi okutmadığı için ev hanımı . Yaklaşık 17 yaşındayken babam , annemi sevmiş ve evlenmişler .
Küçük kız kardeşim Ada. Miniğim daha 6 yaşında ve çok sevimli
Birde abim var en değerlim . Fatih Karakoç. Herkesin ilk aşkı babasıyken benimki abimdi. Dün abimin kız kaçırdığını öğrendim. Benim abim yapmaz dedim, inanamadım .
Çünkü abim benden birşey saklamaz. Yani ben öyle sanıyordum. Onun yüzünden mutsuz olucam. Yani ben öyle düşünüyorum.
Şimdi ise müstakbel kaynanam! ile düğün alışverişi yapıyoruz. Tabi biraz daha kalabalık bı ekibimizde var. Her neyse.
&&&
1 Gün önce ;
Sabah erkenden uyandım ve banyoya girip hızlıca bir duş aldım . İçimde kötü bı his vardı , ama önemsemedim giyindim ve aşağı sofranın kurulması için yardıma indim.
Mutfağa girdiğimde annem ,Zehra yenge, Zehra yengemin ve Hüseyin amcamın ikiz kızları hem kuzen hem kardeşiz onlarla Aleyna ile Sude kahvaltı hazırlıyorlardı.
Hemen annemin arkasından sarıldım ve yanağına küçük bir öpücük kondurdum.
Zehra yengemin de arakasından sarılıp öptüm.
"Günaydın benim sultanlarım . Napıyosunuz bakayım ." Diyerek kızların yanına geçtim.
Zehra yenge konuşmaya başladı " Kız bacım bu deli kız birgün kalbime indirecek . Öyle sessiz sedasız gelinir mi!" dedi annem bakarak.
Annemde onaylarcarsına " he vallah nerden geliyo bu enerji kızım sabah sabah!" dedi.
Daha fazla dayanamayıp kızlarla bastık kahkahayı.
Güzelce sofrayı kurduktan sonra hep birlikte sofraya oturduk .
Ama abim ve Fırat abi yoktu. Anneme doğru bakarak "anne abimle Fırat abim neredeler herkes burada" dedim .
" Ne bileyim kızım , git bak hele uyuyolarsa kaldır gel. "
Tam kalacağım sırada babam konuştu.
"Otur kızım. Fatih'le , Fırat'ın işleri var ! Hadi başlayın afiyet olsun " Dedi.
Babamın böyle demesiyle kahvaltımızı yaptık ve sofrayı toplamaya başladık.
Babam bana seslendi ,bende hemen mutfaktan çıkıp bahçedeki çardağa gittim. Her zamanki gibi orada oturuyorlardı.
"Efendim bav (baba)."dedim ve söyleyeceklerini bekledim.
"Kızım amcan şirkete gitti ananlan bana bir kahve yapta içelim."dedi.
" Tamam bav." Diyip mutfağa gittim ve kızlar mutfağı toplarken ben kahveleri yaptım.
Kahveleri tepsiye koydum. Hızlı hızlı çardağa doğru giderken babamın sesini duydum.
"Hanım sende ağlama , gelince söyleyeceğim ona da kendini hazırlasın. Çok üzülür ama yapacak birşey yoktur. Benim kızım güçlüdür, anlayışlıdır. Kabul edecektir! Abisi için." Benden bahsediyolardı. Neyi kabul edecektim ben . Daha fazla beklemeyip hemen yanlarına vardım.
Kahveleri masanın üstüne koyup konuşmaya başladım.
"Ben neyi kabul edecekmişim bav? De hele ne etmiş gene abim ?".
Annem duymadığımı zannettiği için bi an duraksadı. Babam farketmiş olacak ki annemin omzuna hafifçe dokundu.
Annem kendine gelerek konuştu.
"Gel hele otur şuraya sen laf mı dinlersin kız yoksa."
"Yok daye ne laf dinleyecem sadece duydum."diyerek savunmaya geçtim hemen.
Babam söze girmek için boğazını temizledi ve beni çıldırtacak o cümleyi kurdu.
"Akşam seni istemeye gelecekler kızım."
Ne? Nasıl ya ama benim fikrimi sormadılar !!!
Ben konuşmaya yeltenmişken babam devam etti .
"Bak kızım biliyorum sen istemiyorsun, ama abinin hayatı söz konusudur. Yıllardır seni isteyen herkesi geri kapıdan çevirdik ama bu sefer olmaz evleneceksin."
"Baba yapma gözünü seveyim. Bak sen bile söylüyorsun , istemiyorum! Bana fikrimi bile sormadınız kii. Hem ne demek abinin hayatı söz konusu! Yoksa... kız mı kaçırdı?" Diye sordum sinirle.
Bu defa annem konuştu. " Evet kızım Kaya Zeydan'ın kız kardeşi , Hatice'yi kaçırmış."
Kaya Zeydan nerdeyse ülke'nin dört bir yanında adı duyulan bir adam ve aynı zamanda abimin çok sıkı dostu. Ama çoğu kızın hayallerini süsleyen bir yakışıklılığı var hatta bir zamanlar ben bile ondan hoşlanıyordum...
'Ama bundan bana ne olmaz ben onunla evlenmek istemiyorum.' diye geçirdim içimden.
"Olmaz bav asla kabul etmiyo-" konuşmamı bitirmeden babam sözümü kesti.
"Heja ben ne dersem o olacak! Abinin ölmesine göz mü yumacaksın?"
Hayatım boyunca babama hiç karşı gelmememiştim , ama göz göre göre abim yüzünden , zamanında abim dediğim adamla evlenmek zorundayım.
Daha fazla göz yaşlarımı tutamadım. Hızla odama çıktım ve kapıyı kilitleyip kendimi yatağa attım . Bu gözyaşlarım abim yüzünden. O hele bir gelsin iyi bir dayağı hak etti!
Yaklaşık 2 saat kadar öylece kalıp uyumaya çalıştım ama olamdı bende telefonumu alıp abimi aradım. Çok sinirliydim ve hırsımı çıkarmam gerekiyordu.
Beş defa art arda aradım ama açmadı. Son birkez daha diyerek aradım ve bu sefer açıldı. Hiç konuşmasına bile izin vermeden bağırmaya başladım.
"Sen naptın yaa! Sen nasıl Abisin! Hayatım kaydı ulan hayatım karardı. Senin yüzünden zamanında abi dediğim adamla evlenmek zorundayım. Yaa Hatice'nin abi dediği adama ben nasıl kadınlık yapayım abi! Haa nolucak abi?"
Nefes nefese kalmıştım ve o kadar çok bağırmıştım ki boğazım acımaya başlamıştı.
Ama telefonun diğer ucundan ses gelmedi. Bunu fırsat bilerek tekrar konuşmaya başladım , ama bu sefer bağırmadan, sitem ederek.
"Değer miydi iki kişinin hayatını karartmaya, değermiydi! Niye yaptın abi ? Niye kaçırdın , bana anlatsaydın. Ben senin sırdaşın değilmiydim abi?
Annemle, babama söyleseydin davullu zurnalı düğün yapsaydık. Şimdi iyi mi oldu. Ben yandım ... karşı çıkamıyorum gücüm yetmiyo abi. Benim yaa. Benim gücüm yetmiyo... Senin yüzünden!" Kırgınlığım sesime yansımıştı.
Önce derin bir nefes aldı . Sonra konuşmaya başladı ... Ama bi dakika bu abimin sesi değil ki !?
________________
Bölüm sonuu
Yeni bölüm en kısa sürede yayınlamaya çalışacağım.
Hoşça kalıınn ✨✨
